Ona söylediğin yalanları okuyup sonra kendi kendime `Ben ona neden yalan söyledim?` diyordum. Hatta bunu sesli bir şekilde tavana anlatıyordum. Harbi delihim, hatta deli olmaktan çıkmıştım; şizofrendim bi yandan da. Tabiniki her duvarla konuşan şizofren olmuyordu ama ne bileyim işte ben kendimi şizofren olarak görüyordum.

Kaybettiğim davanın ardından her şey bitmiş gibi görünüyordu. Ama dosyaların arasında bir isim buldum: Emirhan Arslan. Ne o ismi, ne de o isme ait hikâyeyi unutabildim. Bir dövüşçünün karanlık dünyasına adım attığımda, sadece gerçeği aramıyordum — kalbimi de riske atıyordum. Meğer bazı kayıplar, sona değil; tehlikeli bir başlangıca işaret edermiş.

maral bir gece hayatının paramparça oluşuna tanık oldu. her göz yaşı, her sessiz çığlık kalbine kazındı. Aras Demirkan ise onun düşmanıydı... soğuk, acımasız kanla yoğurulmuş adam. ama kader en derin yaraları en tehlikeli bağlarla örer.

O gece gökten üç yıldırım düştü yeryüzüne, bir tanesi günahkâra, bir tanesi günaha, bir tanesi de mazluma vurdu.

Sürekli olarak karşısına çıkan ünlüye kalbini kaptıran Yasemin yaşananları kaderin oyunu sanar ve aşkına karşılık bulma umuduyla bir mesaj atar. Zamanla mesajların ardı arkası kesilmez ama bir gün kaderin oyunu gün yüzüne çıkar ve aralarında ki kırmızı ip dolanmaya başlar. Yasemin kendini bu aşka o kadar çok kaptırmıştır ki çevresinde olup biten hiçbir şeyden haberdar olmaz. Belki de hiçbir zaman kopmayacak olan kaderin kırmızı ipi bu sefer bizi yanıltmıştır. 🎀 İg/birvaveylaa1 Tt/birvaveylaa Wattpad/birvaveylaa

"Bembeyaz hayallerinin üzerine Kara Kar yağmış bir kadının hikâyesi...." 🤍❄️🤍

Bazı yaralar sessizdir. Ama sessizlik en çok intikamı fısıldar... Yıllar önce, dağların ardında bir düğün kuruldu. Halaylar çekildi, silahlar susmadı. O gece, bir gelinlik kadar beyaz bir beden, toprağa sessizce düştü. Ardından suskunluk indi köye. Kimse konuşmadı. Kimse bir şey görmedi. Zeynep, o gün büyümeye mecbur kaldı. Ablası toprağa gömülürken, o yeminini yüreğine gömdü: "Bir gün, hepsiyle yüzleşeceğim." Yıllar sonra aynı aşiret, aynı dağın eteğinde bir düğün daha kurdu. Fakat bu kez gelin çiçeği değil, silah sesleri havayı böldü. Davullar sustu. Bakışlar dondu. Ve kalabalığın ortasında, geçmişin hayaleti gibi bir kadın belirdi. Azad Karaman... Aşiretin ağası. Serhat Karaman... Sessizlerin dili. Ve Zeynep... Adı fısıltıyla anılan, kimseye ait olmayan bir kadın. O gece ne yaşandı bilinmiyor. Düğün mü yapıldı, hesap mı soruldu? Zeynep gelin mi oldu, yoksa intikamını alıp gitti mi? Köy hâlâ susuyor. Ama dağlar, her gece o sesi geri getiriyor: “Bu defa susan ben olmayacağım...”

Şurimşine: Lazca canımın içi sevdiğim. 2000`ler de geçen bir aşk hikayesi. Mert Ali ve Leyla`nın hikayesi. Şiddet ve korkutularak büyütülen Leyla ilk kez sevilmeyi tadacaktı belki de. Saf sevgiyi. Leyla`dı o Mert Ali için annanesinin koyduğu ismi vardı sadece. Onu satan babasının hiç bir şeyi olsun istemiyordu karısının üzerinde.

Gerçek Aile serisi Birbirlerine deliler gibi aşık olan Asi ve Baran Asi`ye gelen bir telefonla hayatları değişir. Herşeye rağmen el ele duran ikili yine her zaman ki gibi el ele olabilecekler mi? ~~Alıntı~~ Sert adımlarla avluda Baranın yanına gidip sertçe konuştum. "Benden niye gizledin Baran" dediğimde Baran duygulu gözlerle gözlerime baktı. "Üzülmeni istemedim ailenle benim aramda kalmanı istemedim bebeğim." dediğinde içimden bişey akıp gitmişti. Canım ya. Neyseee "Benden bunu gizlememeliydin Baran ne olursa olsun söylemeliydin. Bunu başkasından değilde senden duymalıydım" dedim. O sırada gözümden yaş düşmüştü. Baran göz yaşıma bakıp içi gidercesine bakıyordu. ~~Bitti~~ Aldatma kuma vb yok bilginize.....

Lotus Kolejinde burslu öğrenci olan Aylin Yersel`in hayatı, okulun kütüphanesindeki "Kırık Pusula" isimli bir kitabın arasında bulduğu şifreli notla bir anda değişir. İki yıl önce kaybolan okulun öğrencilerinden Leyla Alpkan`ın isminin yazılığı olduğu bu not, Aylin`i okulun en zengin öğrencisi olan Çağan Mirzaoğlu ile beklenmedik bir şekilde bir araya getirir. K - G - B - KD - D - G - G Leyla Alpkan.

Adalet bazen bir mahkeme salonuna sığmaz… Bazen bir zihin, kendi hükmünü verir. Dedektif Asya, kimsenin “suç” saymadığı ölümlerin ardındaki görünmez failin izini sürerken, adaletin gerçekten kimin elinde olduğunu sorgulamaya başlar. Herkesin kaza dediği yerde o; kusursuz işlenmiş bir mesaj görür. Her ipucu, her dijital kırıntı onu tek bir isme yaklaştırır: Emre. Zekâsını ve mühendisliğini, yasaların boşluklarından kaçanları cezalandırmak için kullanan bir adam… Onun her "Kusursuz Hükmü", sistemin göremediğini tamamladığına inandığı karanlık bir adalet ritüelidir. Asya ile Emre’nin yolları kesiştiğinde, av ile avcı arasındaki çizgiler bulanıklaşır. Bir yanda yasalar, diğer yanda adaletin kırık terazisi… Ve ikisinin ortasında, gerçeği gölgelerde arayan iki tehlikeli zihin. Peki, hükmü kim verecek? Ve bir aşk, bir savaş alanına dönen bu dijital kovalamacadan sağ çıkabilecek mi?

Karanlık düşünceler,karanlık sırlar ve karanlık yüzler... DarkWorld, gücü seven ve itaat ettiren Karanlık bir Dünya Myron Williams geçmişinin getirdiği yarayla, O Dünyanın hem kurucusu hem yıkıcısı olmayı planlıyor. O bir katil değil, zalim değil. Geçmişin acısını maskelemek isteyen küçük bir çocuk sadece... " İnsanın yaşı kaç olursa olsun, ağlarken hep kimsesiz bir çocuktur... " Özdemir Asaf

Hakkında infaz kararı çıkan Ülkem Atalay, bulunduğu topraklardan sınırın öteki tarafına hayatta kalmak için kaçmaya çalışır lakin hiçbir şey düşündüğü kadar kolay olmaz... "Sonra... bu insanların bir kıtayı paylaşamadıklarını gören Gök Tanrı, Devasa Ada`yı ikiye böldü. Yaşadığımız yere Uçmağ dedi, karşı tarafa ise Tamuğ. İki ırkı birbirinden uzaklaştırdı, hatta bir Selenit ile bir Safirin yan yana gelmesini dahi yasakladı. Böylelikle asırlar önce yaşanan o korkunç savaşlar son buldu. Artık herkes kendi dünyasında, ait olduğu yerdeydi." Lakin ben ait olduğum yerde değildim. Varlığım, bir savaşa bedeldi. Varlığım, bir kıyametti. Varlığım, onu ve beni cayır cayır yakacak yangınlardı. Ben, Ülkem Atalay... bir soyun başlangıcı ve sonuydum. Şerefim üstüne yemin ederim ki... insanlar beni asırlarca hatırlayacaktı.

Kader bizim peşimizde gezen bir gölgedir. Gözükmesi için bir ışığın, bir ateşin varlığı yeterlidir. Ben bunu her daim karanlıkta kalarak çözdüğümü sanmıştım. Işık yoktu benim dünyamda, aydınlık kavramı beraberinde acıyı, beraberinde unutulması gereken her anı ve keşkeleri getiriyordu. Ateş ısıtmazdı, sadece yakmak ve acı çektirmek için vardı. Bu da kader gibi, içine atıldığım oyunun kuralları gibi değişmeyecek sanmıştım. Oysa ki her şey çevresinde döndüğüm her sınır, onun bana yaklaştığı her adımda ardına bakmadan yok olmuştu. Ben Kül. Ama gerçekten bir ateş tarafından yakılıp sonrasında kalan harabe, o harabede en son ölen Kül.

Yaşlı bir adam, senelerce toprak üzerinde eskimiş at arabasıyla gezmiş, dünyaya sıkışıp kalmış ruhları toplamıştır. Onlara özel bir vaat verir. Hayata geri dönmek. Hayat geri dönmek isteyen her ruh onun bir esiri haline gelmiş. Ruhlar ise eski hayatlarına geri dönebilmek için yaşlı adamın bütün şartlarını kabul etmiş. Alara, geçirdiği talihsiz bir kaza sonucu komada kalmıştır. Her gece annesinin ağlamasını, babasının bir çözüm arayışını ve kız kardeşinin ise pencere kenarında solup gidişini izlemek zorunda kalır. Bu duruma daha fazla dayanamayan genç kız yaşlı adam ile görüşür ve teklifini kabul eder. Ancak genç kız bedenin bir kafes olduğunu, bunca zaman etrafa kör gözler ile baktığının farkında değildir. Ne zamanki ruhu serbest kalır işte o zaman bambaşka bir dünya ile tanışır. Kendisinin çok yabancı kaldığı bir dünyayla... - LadyReBeL - Hikaye klasiklerimin dışındadır.

"Senin istediğin oldu işte! Daha ne geliyorsun peşimden! Anlamıyor musun yoksa anlamamak için mi uğraşıyorsun ?" Elindeki sigarayı bir köşeye fırlattığı gibi ben daha ne olduğunu kavrayamadan bedenimi her iki tarafımdan kavrayıp kendisine doğru çekti. "Aşık oldum!" Diye yüzüme doğru bağırdı. "Sana aşık oldum!"

HER TÜRDEN ESER MEVCUTTUR... ŞİİR,HİKAYE,DENEME,ROMANTİZM...

Sabahları tam bir ofis hanımefendisi iken geceleri stiripçi kız olup arsızlaşıyorum Bunu kişilik bozukluğum olduğu için yapıyorum ailem dışında bunu kimse bilmiyor ve ben şimdi iki ortak ile takılıyorum (Kitap 2 kişi tarafından yazılıyor) Açık textigler var küçükler okumasın Yazar:Zeyna özcan Yazar:Sıla Düşünmez

‘’O şerefsizle hiç bir yere gitmeyeceksin!’’ Dediğinde sessiz kaldım, ateş gibi yanan bakışları bana döndüğünde volta atmayı bırakmış bedenini tamamen bana çevirmişti. ‘’Duydun mu?’’ ‘’Duydum Kerim abiciğim!’’ Dedim Hande’nin söylediklerine atıfta bulunarak. ‘’Ne abisi ulan? Siz beni komple delirteceksiniz!’’ Söylediğine karşılık ona doğru bir adım atıp çatık kaşlarımla söze girdim. ‘’Ne oldu? Hande söylerken hiç itiraz etmiyorsun ama!’’ Kafasını yukarıya doğru kaldırıp derin bir nefes bıraktığında adem elması yutkunmasıyla birlikte hareketlendi. ‘’Ya sabır!’’ ‘’Sana binlik tesbih alayım bol bol sabır çek… Bu kafayla seni ancak o keser!’’

Staj için sınıra giden Efsa abisinin yanına askeriye ye taşınmayı planlar işte olaylar böyle başlar.

Mahperi, kelimelerin büyüsün teslim olmuş,kendi dünyasında yaşayan ünlü bir yazar. Gökay ise sessizce ona hayran kalan, kelimelerle arası kadar cesareti de güçlü bir editör. Aynı fakültede yolları kesişse de, geçmişin gölgesinde birbirlerinden habersiz yürümüşlerdir yıllarca. Ama kader, edebiyatın en güzel oyunu oynar. Yolları bir yayınevinde yeniden kesiştiğinde yılların suskunluğu ve gizli aşklar su yüzüne çıkar. Bir yandan kelimelerle dokunan hikayeler, bir yandan sonelerden oluşan aşklar. Peki, geçmişin yaraları iyileşirken aşka dair söylenmemiş ne sözler kalacak? Aşkın ve hayallerin iç içe geçtiği bu büyülü yolculukta, Gökay ve Mahperi`nin hikayesi sizleri bekliyor.

Aile sorunlarından uzaklaşmak ve mesleğini en düzgün şekilde yapabilmek için şehir dışı bir atama ister ve sonucu neresi olursa olsun kabul eder, atandığı yerde askeri üssün seçtiği hastanede görev yapacaktır ve baş komutanın tercihi doktordur. Hastalarından biri sürekli buraya gelen bir askerdir zaman geçtikçe yakınlaşan iki bireyin zamanla nasıl yakınlaştığını ve sürdürdüğünü kaleme aldım. Normalde fantastik kitaplar yazan bir kalemdarım bu yüzden bu tarzda yazmamın tek nedeni takipçi sayımı yükseltmek ve aradığım kitleye ulaşmak 💝 aynı sürede bastırmakta istediğim için sayılar önemli. Kiabın tüm hakları bana aittir, reklam ve iş birliği için bana ulaşın. Kitaptaki etkileyici unsurlar; argo,küfür ve vahşet içeriklidir rahatsız olan okuyucuların tercih etmemesini öneririm İyi okumalar dilerim 🤍😺

"Benim için, Lütfen benim için, Kelebeği Sev, Kelebeği Koru, Kelebeği Yaşat" Vuslat Argin Erezin, içinde taşıdığı yükler sessizdi. Gözlerinde sadece anlatamadığı hikayeler değil, aynı zamanda karanlık bir hayatın izleri vardı. Mafya dünyasının sert kuralları arasında büyümüş, yıllardır kaçamadığı bir dünyayla savaşan biriydi o. Elay Riva Arsev, başarılı bir psikologdu. İnsanların ruhundaki en derin yaraları görür, sabırla onarmaya çalışırdı. Vuslat ise kolay kolay kimseye açılmaz, kendi karanlık dünyasında yalnız kalmayı seçerdi. Ama Elay’ın sakin sesi ve kararlı duruşu, zamanla onun sert duvarlarını yıkabilecek miydi? İkisi çok farklı dünyalardan geliyordu. Vuslat, karanlık geçmişiyle ve suç dolu hayatıyla savaşırken, Elay iyileşmek isteyenlere ışık tutuyordu. Ama kader onları Aynı noktada, Aynı acıyla buluşturmuştu.

Bu kitap 1985 yılında yaşayan Piraye ve diğer üç gencin naif aşkını anlatıyor. Ailesini acı bir şekilde kaybeden Piraye Maral amcalarıyla yaşamaya devam eder. Yengelerinin ona kül kedisi gibi davranmalarından artık bunalırken bir de oğullarından biri ile evlendirme isteklerine engel olmak adına pamuk şeker çalarak hırsızlık yapıp hapse girer. Dört duvarın ardının o evden daha güvenli olduğuna inanır. Kasabaya yumurta satmaya gittiğinde gördüğü ve aklından çıkaramadığı delikanlının ise orada komiser olduğundan ve nezarete pamuk şeker bırakacağından henüz haberi yoktur.

Güzel ruhlular içindir