Her cevap yeni bir soru.

(MİT Kurgu) (İki kitap da ard arda yayımlanmaktadır.) Viraha I : Unuttuklarımız Viraha II : Vazgeçtiklerimiz “Bazen omzundaki rütbelerle değil, sokaklardan kazandığın rütbeyle hareket edersin…” Çocukluk arkadaşı olan iki ruh yeniden 13 yılın ardından İngiltere’nin bir barında karşılaşmıştır. Biri doktor olmuştur; bir diğeri ise tıp kongresinin gerçekleştiği okulda astronom… Ama Yansı, astronom olduğunu düşündüğü bu adamın Milli İstihbarat Teşkilatı için çalışan ve Türkiye’nin en karanlık adamını çökertmek üzere özel olarak kurulmuş timde ajan olduğunu bilmiyordu. Oğuz Karaca, Türkiye’nin önde gelen ajan ve askerlerinden oluşmuş Anka Timi ile dünya ülkelerinin üye olduğu Kurul’un Türkiye ayağı olan Alastan’ları çökertmek için çalmıştı sirenleri. Vakit, oyun vaktiydi… *Tüm hakları saklıdır. BU KİTABIN HİÇBİR KURUM, KURULUŞ VEYAHUT GERÇEK HAYATLA İLGİSİ BULUNMAMAKTADIR. TAMAMİYLE HAYAL ÜRÜNÜDÜR.

Derin, gecenin bir yarısı hastanenin acil servisinde bir çocuğun nabzını kontrol ederken, kalbinin neden bu kadar sıkıştığını bilmiyordu. Saatlerdir çalışıyordu ama zihninde sadece tek bir görüntü dönüp duruyordu: o adamın gözleri. Savaş Kara, iş dünyasında saygı duyulan, korkulan, bazılarının ise varlığından bile haberdar olmadığı bir adamdı. Holding patronu kimliğinin arkasında, geceleri karanlıkta dolaşan bir avcı gibi yaşıyordu. Hukukun sustuğu yerlerde onun adı yankılanırdı. Ama ne gariptir ki, o dev dünyasında bir tek kadının yanında susmayı öğrenmişti: Derin`in. Derin onu ilk gördüğünde bir mafya liderine değil, acı çekmiş bir adama baktığını anlamıştı. Savaş ise Derin`e her dokunduğunda, elinin altındaki kırılgan ama dirençli kadını daha çok sevmekten kendini alamıyordu. Onun elleri hayat kurtarıyordu; kendi elleri ise hayat almıştı. Savaş, Derin`e dokunurken hep geri çekilmek zorunda kaldı. Onu korumak istedikçe, karanlık daha çok yaklaşıyordu. Düşmanları vardı. İhanet eden kardeşi, içten içe çürüyen şirketi ve en önemlisi, Derin`in haberi olmadan yaptığı "anlaşmalar"...

“O adamla ne diye görüşüyorsun?” diye kıskanç bir ses tonuyla konuştuğunda, kısık sesle güldüm fakat bunu ona belli etmedim. Fazla kıskanç bir adamdı. Bunun farkında mıydı? “Onunla anlaşma yaptık ve bence hoş bir adam. Özellikle de gözlükleri çok çekiciydi.” İğrenircesine yüzünü buruşturdu ama doğrudan gözlerime bakmaya devam etti. “O adam mı? Ciddi misin?” diye sorduğunda, onu başımla onayladım. “Ciddiyim. Onunla yakışırız bence.” Cıkladı. “Sen bir tek benim yanıma yakışırsın.” 09.05.25

Onlar yetimhanede tanıştı ve günün birinde ayrılmak zorunda kaldılar. Ayrılırken birbirlerine söz verdiler. Giden gelecekti, kalan bekleyecekti. Yirmi yıl geçti. Giden yana yakıla aradı, kalan sabırla bekledi. Ve bir gün... Birbirlerini buldular. Ama tanıyamadılar. ✋🏻 Bu kitabın rengi kırmızı. KAN KIRMIZISI ♟ Yeraltı Kulübü, İstanbul`un en gözde gece kulüplerinden biridir. Şaşaası göz kamaştıran bu mekânda cebinin doluluğuna güvenen herkes sınırsızca eğlenebilir. Ancak perşembe geceleri içeriye girebilmek için sahip olduğunuz statü ya da ensenizin kalınlığı geçerli olmayacak. Sadece özel kişilerin erişebileceği karta sahipseniz kapılar size açılacak ve perşembe gecesinin karanlığıyla tanışabileceksiniz. Düzenlenen kafes dövüşlerinde hiçbir kural yok, ancak Yeraltı Kulübü`nün dövüş gecelerinden bile üstün tuttuğu tek kural var. Nehir ise hayatını aksiyondan uzak tutmaya özen gösteren, kendi hâlinde yaşayan bir kadındır. Fakat kader her zamanki gibi kendi planını devreye koyduğunda ve hiç ummadığı birinin sahtekârlığı yüzüne çarptığında hayatı birden rayından çıkar. Bulaştığı pislikten yakasını kurtarabilmek için sunulan teklifi kabul etmek zorunda kalır. Kimilerinin sahip olduğu statü ve parayla bile elde edemediği o kart avucuna bırakılır. Ve Nehir bir gece vakti, eline tutuşturulan paketle, Yeraltı Kulübü`nün önünde kendisini bulur. Birincisi paketin içerisinde ne olduğunu tahmin etmektedir. İkincisiyse Yeraltı Kulübü`nün yıkılmaz kuralından habersizdir. ♟ Entrika, gizem, gerilim, aksiyon okumayı sevenlere hitap edecek bir kurgudur.

"Elveth`te başlar sesin. Kanla yazılmış, gözyaşıyla okunmuş bir kadın seni bekler." Bir han. Bir taş. Ve geçmişe gömülmüş bir isim: Elestia. Mireya, sıradan bir çiftçi ailesinin kızı olarak büyüdüğünü sanıyordu. Ta ki babasının ölmeden önce ona bıraktığı o kitap, onu Elveth adlı sisli bir kasabaya sürükleyene kadar. Elinde Lunareth taşlı bir bilezik, zihninde çözülmeyi bekleyen bir rüya, kalbinde ise kimliğini sorgulatan bir ses vardı. Ancak bu kasaba, yalnızca sessizliğin değil, aynı zamanda gölgelerin de diliydi. Onu gözleyenler vardı. Bekleyenler. Ve korkanlar... Ya o bir efsanenin yeniden doğmuş hâliyse? Ya da düşmanın, karanlığın sessiz adımıysa? Geceyi Uyandır, ihanetin gölgesinde kalan bir halkın, uyanışa çağrılan kadim bir ruhun ve zincirlenmiş kaderlerin hikâyesidir.

"Onu biz öldürmedik ama hepimiz bıçağı eline verdik."

Sanırım zeka geriliği var dedi tanıyamadığım zeka yoksunu. Seninle anlaşabilmem mi bunu sana düşündürdü dersem,sinirimi bu kızdan çıkaracaktım ,seninle anlaştığımızı nereden çıkardın diyebilirdi ,tıkanırdım bu yoldan gidemezdim. A Ne o ne kadar zekamın geri olduğunu düşünsende yine de senden yukarda olması canını mı sıkıyor ? bana döndü. -Yani zeka geriliğini kabul ediyorsun deyip güldü. Eksikliklerini başkalarına laf çarpıtarak tamamlayabileceğini ,kendi boş benliğini bununla doldurabileceğini sanan ama sadece değersizliğini gün yüzüne çıkaran birinin laflarına haddini bildirmek için cevap vermek bile bu dünyaya gelmemi sorgulamama neden oluyor dedim. Tabiki şok olan gözlerle bana baktı . Cümlemin başıyla sonunu hatırlamadığına eminim.Bir dakika bakıştık ardından onu yalnız bırakarak kapıya doğru yürüdüm.

"Buzdan bir hayata, ateşten bir aşk düştü." Karam… İstanbul’un zarif sokaklarında baleye tutunmuş bir kadın. Ama soyadında karanlık taşıyor. Gözlerinin ardında saklanan sırlar, geçmişten gelen bir gölge gibi peşinde. Ailesi, yeraltı dünyasının susturulmuş çığlığı. Araz… Bir zamanlar bir kalbi kurtaran doktordu. Şimdi elleri kanlı, yüreği sessiz bir adam. Karadeniz’in hırçınlığını taşıyor damarlarında. Babasının mirası, onun kaderi oldu. Sakladığı şey ise yalnızca silahlar değil… Yıllardır gömülmüş ölüler, unutulmamış günahlar var topraklarında. Bir sokakta kesişen yol, Bir bakışta tanınmayan tanıdıklık. Karam’ı kurtardığında, aslında kendini de ateşe atmıştı. Ve o ateş, zemheride yanıyordu. Yalanlar, geçmişten gelen kan izleri, ölü sanılan dedeler, saklanan cesetler… Her şey ortaya çıktıkça, aşk bir yangına dönüşüyor. Ama bazen yanmadan sevemezsin. Bazen tüm sevdiklerin ölür… Sen hayatta kalırsın. Ve bu, bir kurtuluş değil; kefarettir. "Zemheri Ateşi", buzun içindeki kıvılcımla yanmaya başlayan bir aşkın, sırlarla örülmüş kanlı bir geçmişle yüzleşmesinin hikâyesi. Bu romanda herkes susar. Ama kalpler bağırarak konuşur.

BAKIŞLARIM KARŞIMDAKİ ADAMA DÖNERKEN YILLAR ÖNCE BENİ TERK EDEN KOCAM OLDUĞUNU TEK BİR BAKIŞIYLA ANLAMIŞTIM. AMA O HÂLÂ 18 YAŞINDA TERK ETTİĞİ KARISI OLDUĞUMU BİLMİYORDU. ELLERİMİ UZATIRKEN KENDİMİ TANITMAKTAN GURUR DUYDUM. -MERHABA MİRZA BEY BEN AVZEM SONAT. YAZAR: BAHAR BOZKURT KİTAP: İNTİAŞK YAYINLANMA TARİHİ: 27/01/2025 DİKKAT: Ç(A)LINTI GİBİ BİR DURUMDA GEREKEN YERLERE BAŞVURACAĞIM!!! İYİ OKUMALAR DİLERİM HERKESE💐

İkisi bir araya geldiğinde, geçmişin karanlık sırları, aşk ve kaybın ölümsüz etkisiyle gün yüzüne çıkacak, yıllar süren bir arayış nihayet sonuca ulaşacaktı. Zamanın, aşkın ve ölümün birleştiği bu gizemli yolculukta, Gülşah ve Kürşad’ın hayatları birbirine dokunacak, ancak geçmişin ağır yükü onları sonsuz bir döngüye hapsedecekti. Geçmişten günümüze uzanan bir aşk hikayesi... Gülşah ve Kürşad`ın hikayesi... Tüm hikaye bir kurgudan ibarettir.

Araba yarışı ve mafya kurgudur. Biraz da kan ve vahşet içereceği için bunun bilincinde olarak okunmanız daha iyi olur. Konu; Yasadışı araba yarışlarının aranan yüzü Valeria birgün İngiltere de düzlenem yarışta başına hiç ummadığı bir şey gelir ve on yedi yıldır bir kere bile gitmediği annesinin memleketine sürgün edilir. Burada annesi ve ikizi ile yaşamak zorunda kalan Asil Vera Vuran Clark kendini sıkıcı bir yıla hazırlar ama sandığının aksine sıkıcı değil oldukça hareketli bir yıl Vera`yı beklemekte. Kendini hiç tanımadığı bir grup ergenin yanında hiç tanımadığı bir adamı bulmak için bilinmedik yerlere girerler ve işler tahmin ettiklerinden daha derindi. Altı arkadaşın birbirinden başka kimsesi yokken gruplarına bela diye giren Valeria ile yedi kişi olurlar. Ama gerçeğin gerçek olduğu bile şüpheliyken bu yedi arkadaşın güvenleri sadece gruplarına aitti. Gerçek Kişi, Kurum ve kuruluşlarla gerçeklik barındırmaz tamamiyle yazarın kendi hayal gücünün eserdir.

Yıllarca saklanmış, hayatların çürümesine, ilişkilerin kopmasına sebebiyet vermiş bir sır. Parla ve Emir birbirine çaresizce aşık iki genç, birbirinden nefret eden. Parla, Emir`in nefretini hakedecek ne yapmıştı? Kendini aklayabilecek miydi..?

Geçmişi silinmiş bir kız… Onu arayan bir polis… Ve cevapları içinde saklayan iki yabancı… Nefes, çocuk esirgeme kurumundan kaçtığında geride sadece adını bıraktı. Ama ne kadar uzağa giderse gitsin, peşindekiler onu hep buldu. Hayatta kalmak için savaşmak zorundaydı—bazen de kaybetmek. Yıllar sonra, yolu Rüzgâr, Derin ve Yağız ile kesiştiğinde, geçmişi yeniden nefes almaya başladı. Fakat bu kez kaçmak yetmeyecekti. Çünkü Rüzgâr artık bir polisti ve Nefes’in sakladığı sır, onu ya özgürlüğe ya da sonsuz bir karanlığa sürükleyecekti. Bazı sırlar sadece unutulmak ister. Ama geçmiş, unutulmayı asla kabul etmez.

"Sen benim için sadece bir kalkandın." 《Yiğit Asil ARMANOĞLU》 "Sen gerçekten casus musun?" 《Nazar Alina ALATAŞ》 "Bana güvenme demedi, ama gözleri hep sanki bir sır saklıyordu." - Karanlıkta Sana Güvendim

Bazen bir insan pardon bir beyaz atlı prensini bekler kadınlar Hazal hayatına giren adamı tanımıyor onun bir beyaz atlı prens olduğunu bilmiyordu... Tıp öğrencisi olan Hazal bir günün arsından eve gider misafir diye beklediği adam ile evleneceğini öğrenir ve zaten altüst olmuş hayatı daha da altüst olmuş gibi hisseder Belkide bu sadece bir histir... Unutmayın Beyaz Atlı Prens mutlaka gelir sizi bulur Kuzey Hazalı buldu tüm karanlıklara tüm silahlara tüm çatışmalara rağmen...

Zamanı aşan bir sır, yüzyılların ötesinden yankılanan bir aşk... Elvina, sıradan bir saray gezisi sırasında, kaderin çizdiği bambaşka bir yola sürüklenir. Bir anda kendini 15. yüzyılın kudretli ama tehlikelerle örülü Himana sarayında bulur. Ve karşısında... Genç yaşına rağmen tahta oturmuş bir hükümdar: Asır Murad. Soğukkanlı, güçlü ve yalnız... Onun yazgısı Elvina’nın gelişiyle sonsuza dek değişecektir. Taht oyunları, ihanet ve kanla yazılan sırlar arasında sıkışmış iki kalp… Bir yanda Elvina`nın kendi zamanına dönme arzusu, Diğer yanda Asır Murad’ın ona uzanan kaderi... 🕰 Zamanın sınırları ortadan kalkıyor, sırlar bir bir açığa çıkıyor. Elvina ve Asır Murad, sadece kendi kaderlerini değil, bir imparatorluğun geleceğini de ellerinde tutuyor. Tutku, güç ve zamanın ötesine geçen bir aşkın romanı...

Acı ve Gizemin birleştiği bir yer, Duyguların olmadı, Kendi isteğiyle bir şey olmayan, Acı duygusu onları ele geçiriyor, Gizem duygusu onları bırakıyor.. Ama finalde sadece birisi kazanıcak.. 🩶🐼🐣🌷🧸🪖🫧🃏 (daha detaylı anlatmak isterdim ama olmadı)

Kaderi birdi onların. Daha ilkokul çağında vuruldu Kaya Saygıner o yanağında iki koca çukur taşıyan ela gözlü kız çocuğuna. İki inatçı keçiydi onlar ne birbirlerinden vazgeçer ne de bir araya gelirlerdi. Büyüdüler, birbirlerinin en büyük zaafları oldular. Hatalar yaptılar. Yalanlar söylediler. Birbirlerine hasret kaldılar. Aşklarından yanıp tutuştular. Ama kaderleri birdi işte onların. Eninde sonunda dönüp varacakları liman yine aynıydı. Ya kabullenecekler ya da yüreklerini kavuran ateşte kül olup sonsuzluğa ereceklerdi.

Avuç içleri kanayana, tırnakları kırılıncaya dek kazdığı çukura sarı buklelere sahip kız çocuğunu koyarken yalnızca izliyordum. "O kıza ne yaptın baba ?" O günü unutmak için çok çaba sarf etmeme rağmen babamın cevabı kulaklarımda ve zihnimde sonsuz bir uğultu halinde dönüp duruyordu. "Bu bir sır oğlum. Yakında sende öğreneceksin." Kızın masum yüzünün toprağın altında kaybolmasını izlerken artık hiçbir şeyin eskisi gibi olmayacağını bilmiyordum. Merak ediyordum; dokuz yaşındaki kaç çocuk babasını bir gece yarısı ormanda ceset gömerken seyrediyordu usulca.

Dar sokaklar, sessiz caddeler ve her gün üstüne bir yenisi eklenen cesetler... Bu cinayetlerin arkasında kim olabilir diye sorular ve ardı arkası kesilmeyen o mektuplar... Hiçbir şeyin bitmediğini fısıldıyordu. Bu bir intikam hikayesiydi. Yaşayabilecekleri her şeyi yaşadıklarını sanıp sonunda huzura kavuştuklarını düşünen 2 gencecik insan... Bu hikaye bitmemişti ve bu sefer öncekinden daha tehlikeli bir şekilde başlıyordu. Hem de bu sefer Esra`nın arkadaşları da tehlikede olacaktı. Bu acı verici görevleri yerine getirirken Esra, kimsenin göründüğü gibi olmadığını fark edecek, yaşadığı şokların ardı arkası kesilmeyecektir. Her görev, bir sırrı açığa çıkaracak ve Esra, bu kaosta hem arkadaşlarını koruyup hem de kendine "Ölüm" diyen bu katili bulmaya çalışacaktır. Esra, bu mektubu Salih`e söyleyip söylememek arasında bir iç savaş verirken acımasız görevler durmayacaktır. Bu insanların 2 seçeneği vardır. Savaşmak ya da ölmek. İntikam, 2. Kitabıyla devam ediyor!

“Üç yaşında kaçırıldı. Hafızasında silik hatıralardan başka bir şey yoktu. Gerçek ailesini, geçmişini, kim olduğunu bile unuttu. Ona öğretilen her şey mutlak gerçekti—ya da o öyle sanıyordu. Ama bir gün, hiç sormadığı sorular cevaplarını aramaya başladı. 22 yıl boyunca inandığı gerçekler sarsılınca, kendini tehlikeli bir oyunun içinde buldu. Peki, geçmiş onu kurtaracak mı, yoksa geri dönülmez bir karanlığa mı sürükleyecek?”

Bir yazar, kendi kaleminden doğan karanlık bir dünyanın içine düşer. Yazdığı hikâyede kötü karakter olarak yer alır ve başrol erkek karakter olan gururlu kral Kaelen Karvek ile zorla evlenir. Fakat zamanla nefretle başlayan bu birliktelik, savaşın ve ihanetin ortasında büyük bir aşka dönüşür. Beş diyarın kralları arasında bir zamanlar dostluk vardı; ama ihanet, sırlar ve kaderin yazgısı onları düşmana çevirdi. Kaelen ve yazarın can verdiği Virelya, hem aşkı hem adaleti yeniden yazmak zorundadır. Tahtlar yıkılır, kalpler yanar… ama kelimeler asla susmaz.

Yalanlar can alır mıydı? Onlarınki almıştı. Yıllar sonra bir araya gelen bir arkadaş grubunun eski günleri yad etmek için gitmeye karar verdikleri dağ evinde bir cinayet işlendi. Atan dokuz kalpten birisi durdu, durduruldu. Yanan dokuz mumdan birisi söndü, söndürüldü. Onlar on dokuz Ocak sabahına bir ceset ve bir katil ile uyandılar. Bu cinayeti kim, neden işlemişti? Katili bulmak zordu, onlar önlerinde yanan bir mum olmadığı sürece kusursuz yalancılardı. Ama her yalancı elbet bir gün mum ışığında yansıyan gölgesiyle yüzleşmek zorunda kalırdı. Değil mi?

"Babası tarafından lojmana atılan kızı Halil sahiplenir, ajan olarak yetiştirir. Kız, ailesinin sırlarını keşfederken aşk hayatına da adım atar."