Trabzonlu bir iş adamı, kapısının önünde bırakılmış küçük bir kız bebeği bulduğunda, hayatının hiç de tahmin etmediği bir serüvene adım atacağını bilmiyordu. Bu hikâye, zaman zaman gözlerinizi dolduracak, zaman zaman ise kahkahalara boğacak bir komedi-dram yolculuğu vaat ediyor.

Karadeniz’in hırçın dalgaları, on dokuz yaşındaki Marin için bir sığınak değildi artık, acımasız bir hapishaneydi.Karnında sır gibi sakladığı bir mucize, sırtında ise güvendiği adamın ihanetinin sapladığı hançeri vardı. ‘Elâlem ne der’ utancıyla suçlandığı, babasının çaresiz gözyaşları ve annesinin öfkesiyle dolu bir evde kapana kısılmıştı. Marin’in tek kurtuluşu, o sonu belli olmayan İstanbul uçağıydı. Belki de Karadeniz’in bu hırçın denizinden daha karanlık bir belirsizlikdi bu.Marin, Karadeniz’in inadından kaçarken; yüzlerce kilometre ötede, Mardin’in kadim topraklarında, Alaz da kendi kanlı kaderinden ve aşiretinin ateşinden kaçıyordu.Biri ATEŞ, diğeri SU.Biri GÜNEY, diğeri KUZEY.İstanbul, bu iki yaralı ruhu bir araya getirdiğinde, Marin’in hırçın dalgaları Alaz’ın ateşini söndürebilecek miydi?Yoksa Alaz’ın ateşi, Karadeniz’in inadını ilk defa küle mi çevirecekti?“Kader, bu ülkenin iki ucundan alıp bir araya getirmişti bizi.Ben Karadeniz’in hırçın, dalgası dinmeyen deniziydim;o ise ,Mardin’in taş duvarlarıydı.Benim dalgalarım onun duvarlarında kırılacaktı;onun duvarlarıysa, bu fırtınalı denizime inat, dimdik duracaktı.‘Döneceğim Karadeniz. Beni boğduğun denizinde tekrardan dirileceğim. Ha bu da sana Laz kizi sözü olsun!’

"Vefakâr sevgisi geçici olmayan kişiye denir, ben seni sevmekten bir an bile vazgeçmedim." Diye konuştu genç kız narin sesiyle. Yeşil gözleri karşısındaki adamın çakır gözlerini bulduğunda usulca yutkunup acı bir tebessüm kondurdu solgun dudaklarına. "Sen ise beni bir an bile sevmeyi düşünmedin Civan Mert." Başlama tarihi; 23/ 03/ 2025

Deniz ve kıyının savaşı... İmkânsız Karadeniz aşk hikâyesi. ⚓ Karadeniz dalgaları, affetmez alır götürür sevdiğini. Geri vermek gibi de bir huyu yoktur. Senden koparır bir parçanı. Geriye sadece dalgaların vurduğu kıyılarda yasını yaşamak kalır. " Biz hep aynı kıyıya vuran iki dalga gibiyiz birbirimize çarpıp dururuz ama bir olamayız. "

Hırçın dalgalarıyla saklıydı Karadeniz. Hiç bilmediğimiz o efsanelere şahit olarak büyümüştük. Ve ben, o efsanelere şahit olan tek kızıydım. Benim adım Eflin, Eflin Çakır… Fırtınalarla savaşmayı bilen, ama asla yenilgiyi kabul etmeyen kadın. Trabzon`un en köklü ailenin kızıydım ben. Benim hikayem, Karadeniz`in efsanelerinden bile imkansızın ötesindeydi...

Rusyadan Trabzon`a gelen bir kız. Olacaklardan habersiz.

“Burada ne arıyorsun?” Dediğime karşılık gülümsedi. “Kaderimi.” Söylediğiyle birlikte vücuduma elektrik çarpmış gibi oldum. Bir ürperti geldi içime. Yavaş bir hâlde benden uzaklaştığında sislerin arasında ormanda kaybolmuştu. Ormanda karşılaştığım birinin hayatımı değiştirebileceğini nereden tahmin edebilirdim ki?

Siz:Bana bak balıkçı, Gürel soyadında birisini bizim çay tarlamıza adımını attığını veya bizim restoranımıza geldiğini görürsem seni mahvederim!(20.34) Eren:Bu bir tehditmi? (20.34) Siz:Ne anlamak istersen o. (20.34)

Trabzon`dan Mardin`e uzanan bir hikaye Elimden tutan adam beni hiç bilmediğim bir şehre, bilmediğim bir eve ve tanımadığım insanların içine getirdi."Oğlum elinden tuttuğun kız kimdir?" Diye soran pala bıyıklı, aklar düşmüş, hafif kilolu bir ağa gibi duran yaşlı adam "Nişanlım sevdiğim kadın." Diyen elinden tuttuğum adama baka kaldım. Daha ben onu tanıyalı bir hafta olmuştu. Benim gibi şok olan karşımdaki kişiler "Ne nişanlısı? Sen zaten Evin`le nişanlısın."Diyen yaşlı kadın. Bu annesi olsa gerek. Duyduklarımla bir kez daha şok yaşadım. Ne demek başkasıyla nişanlı? Kendi kendime sorduğum soruyu yanıtlayan elimden tutan Nişanlım olduğunu söyleyen Siyam oldu. "Onunla hiç bir zaman nişanlı olmadım. Size onu sevmediğimi söyledim. Onu kardeşim gibi gördüğümü söyledim. Ama siz kendi kafanıza göre oynamaya devam ettiniz." Dedi ve bana döndü. "İster kabul edin ister etmeyin. Ben Açela`ýı seviyorum onunla evleneceğim. Ha yine de yok diyorsanız bundan sonra ne adımı duyar, nede beni görürsünüz." Dedi elimden tuttuğu gibi beni merdivenlere doğru yukarı çıkardı. Arkamızda şaşkın bakışlar bırakarak çıktık.

❝Sanrılardan ibaretti sanki bütün yaşananlar... Boğazıma oturan o koca yumru, elimden kayıp giden, bir daha da sahip olamayacağım hayallerim, hayatımdı sanki... Ağlayamadım. Bağıramadım. Durduramadım. 26 yıllık yaşamımın, 7 yılında adım atmadığım şehirde, onun tarafından bir başıma bırakılmıştım. Son umudumda da dalından acımasızca koparılıp alınmış gibi hissediyordum... Varlığımdan nefret eden insanlarla doluydu etrafım. Kaçmak isteyip, kaçamadığım bir labirentin içimdeydim sadece. Karanlık yolumu aydınlatan tek bir mumum vardı. Cılız ateşi bir sağa, bir sola savrulurken, koşmam için umut olmuştu bana... Yoktu. Artık o da yoktu. Karanlığın ortasında bir başımaydım. "Sözler hiçbir zaman tutulmaz anne... tutulmaz. Dedim sana. Ben ne sevmeyi hak ediyorum, ne de sevilmeyi. O gün... o gün ölmesi gereken bendim. Bendim." Ucunda oturduğum kayalara içindeki nefreti döküyormuş gibi çarpan o hırçın dalgalar, sanki sesim olmaya çalışıyordu. Gök gürledi. Bulutlar ağladı... Göğsüme ince bir sızı yayıldı. "Beni sevdiğine inanmamıştım zaten..." Titreyen dudaklarımı zapt etmeye çalışırken, gözlerimi karşımdaki hırçın denize çevirdim. "...şayet sen bile sevmekten vazgeçtin." Karadeniz acımasızdı. Aldığını vermez, verdiğini de acımadan ellerinin arasından alırdı... sonra elinde avucunda bir şey kalmazdı. Almıştı. Hepsini ellerimin arasından çekip almıştı. Ben Güneş. Kolu kanadı acımadan koparılan, omuzlarına tonlarca yük konulan kadın.❞ 🌑 0 4 /0 3 /2 0 2 4 ALINMASI, KOPYALANMASI VE ÇALINMASI DURUMUNDA YASAL İŞLEM BAŞLATILACAKTIR 🖇 Written by: simaara 🪶

Asi ve Altan, çocukluklarının masum dünyasında birbirlerine en güvenli liman olmuştu. Ama yıllar, onları ayrı düşürdü ve kader, sessiz bir oyun oynamaya başladı. Altan tehlikelerle örtülü bir özel operasyonun tam ortasındaydı. Fakat beklenmedik bir karışıklık, Asi`nin kardeşi sanılarak kaçırılmasına ve düşmanların eline düşmesine yol açar. Artık Altan`ın görevi, yalnızca düşmanları alt etmek değil; aynı zamanda Asi`yi karanlığın pençesinden kurtarmaktı. Siyah İnci`in gölgesinde örülen bu labirentte, ihanet ve sırlar her köşede pusuda bekliyor.

"Buzdan bir hayata, ateşten bir aşk düştü." Karam… İstanbul’un zarif sokaklarında baleye tutunmuş bir kadın. Ama soyadında karanlık taşıyor. Gözlerinin ardında saklanan sırlar, geçmişten gelen bir gölge gibi peşinde. Ailesi, yeraltı dünyasının susturulmuş çığlığı. Araz… Bir zamanlar bir kalbi kurtaran doktordu. Şimdi elleri kanlı, yüreği sessiz bir adam. Karadeniz’in hırçınlığını taşıyor damarlarında. Babasının mirası, onun kaderi oldu. Sakladığı şey ise yalnızca silahlar değil… Yıllardır gömülmüş ölüler, unutulmamış günahlar var topraklarında. Bir sokakta kesişen yol, Bir bakışta tanınmayan tanıdıklık. Karam’ı kurtardığında, aslında kendini de ateşe atmıştı. Ve o ateş, zemheride yanıyordu. Yalanlar, geçmişten gelen kan izleri, ölü sanılan dedeler, saklanan cesetler… Her şey ortaya çıktıkça, aşk bir yangına dönüşüyor. Ama bazen yanmadan sevemezsin. Bazen tüm sevdiklerin ölür… Sen hayatta kalırsın. Ve bu, bir kurtuluş değil; kefarettir. "Zemheri Ateşi", buzun içindeki kıvılcımla yanmaya başlayan bir aşkın, sırlarla örülmüş kanlı bir geçmişle yüzleşmesinin hikâyesi. Bu romanda herkes susar. Ama kalpler bağırarak konuşur.

Karşımda duran adama baktım. Çenemi iyice kaldırarak gözlerimi koyu kehribar gözlerine diktim. Adem elması kavislenirken dudağımın kenarı yukarı doğru kalktı. "Ne oldu Akbora korktun mu?" O kendini bana daha çok yaklaştırırken konuşmaya devam ettim. "İnsanlara o kadar yargı dağıtıyorsun; gücün görücü usülü aldığın karına mı yetmedi?" Elleri saçlarımla buluştu. Parmakları sarı saçlarımın arasında gezinirken "Gücüm bir sana birde kızıma yetmiyor be Zifos." Elini yanağıma koydu. "Ya bir gün gözlerini benden çekersen? O zaman kahrolurum Berfin. Unutma, yağmur olmadan fırtınanın olması imkansız. Sen olmadan ben olamam."

Savcı & Asker & Karadeniz Kapak ve kurgu şahsıma aittir. Bir Wattpad kurgusu. Bir kadın var eksik büyümüş. Hayatın acı gerçekleriyle küçük yaşta karşılaşmış. ... Ve bir adam var. Vatanı için ailesinden vazgeçen bir asker var. Vatanını seçtiği için evladından vazgeçen bir ailesi var. ... Bir kadın var. Karadeniz kadar inatçı, asi, hoyrat. ... Bir adam var. Karadeniz`in hırçın dalgalarıyla boğulacak olan.

Bebeği ile birlikte hayatını kurtarmak için kaçan bir kadın ve yollarının bir araya düşen karadenizli bir adam. Selin geçmişinden ve babasından kızı Lina ile kaçıyordu. Doğduğu andan itibaren hayat ona hiç gülmemişti. Şimdi de kızının ve kendisinin hayatını kurtarmak için bilmediği topraklara adım atıyordu. Demir askerlikten ihraç edildikten sonra memleketi Trabzon`a döner. Yaşadığı dağ evine bir gün beklenmedik bir misafir gelir. Bu misafir ikisinin de hayatını değiştirir.

Onlar, Karadeniz`in iki yakasından, aynı denizin farklı fırtınalarıydı. Ayça Aydoğan, Sahil Güvenlik Komutanı olarak, on sekiz yıldır babasının kayboluşunun gölgesinde yaşadı. Geri döndüğü Arsin`de, tek bir görevi vardı: Ailesi Aydoğanlar ile düşman olan Sezginlerin kirli sırlarını ortaya çıkarmak. ​Ama Ayça`nın nefret ve görev duvarı, karşısına Akif Sezgin çıktığında yıkılmaya yüz tuttu. Akif, düşmanı, babasının katili ve Ayça`nın on sekiz yıl önce kan yeminiyle mühürlediği ilk aşkıydı. ​Ayça`nın eline düşen, geçmişten gelen bir kanıt, sadece ticari bir yalanı değil, iki aile arasındaki düşmanlığın altında yatan karanlık bir sırrı açığa çıkarır. Bu sırrın peşinde koşan sadece Akif değil, aynı zamanda Ayça`ya saplantılı kuzeni Kerem de vardır. ​Sürmene Uşağı ve Arsin Kızı, artık sadece bir düşmanlık değil, bir hayat memat oyunu oynuyordu.

Hırçın denizlerin karalığına tutulup ailem için aşkından vazgeçen bir kadın oldum. Buradayım ve hep olacağım, ben Defne Karabekiroğlu asi denizlerde savaşan ama kaybetmeyi bilmeyen o kadınım. Bilemezdim ki kızımın babasına yeniden aşık olup imkansız olacağımızı. Miran Demirhan Mardin’in en güçlü aşiretinin veliahtı. Ben ise Trabzon’un en köklü ve en düşman sahibi Defne Karabekiroğlu bu ise bizim hikayemiz.

“Seni kaybetmek istemiyorum.” Dudaklarının arasından dökülen kelamlar genç adamın ağır bir şekilde tebessüm etmesine sebep olmuştu. “Sen beni kendi ellerinle o deliğe soktuğunda zaten kaybettin, şimdi karşıma geçmiş seni kaybetmek istemiyorum nasıl diyebiliyorsun.?” Devran sert sesiyle konuşurken genç kız başını kaldırıp ona baktı. Kızaran ela gözlerinden bir damla yaş süzülürken sessiz kalmayı seçmişti. Zira söyleyecek bir kelamı kalmamıştı. 1970`lerde karadenizde geçen bir sevda hikayesi. Başlama tarihi: 19/03/2024 Bitiş tarihi: 01/11/2025

" Sevda Sandığın Kadar Değil, Yandığın Kadardır " • Karadeniz’in fırtınalı kıyılarında, Aslı ile Kerem’in yarım kalan aşkı yıllar sonra yeniden dalgalarla kıyıya vurur. Bir fırtına gecesi denizde kaybolan Kerem, herkes tarafından öldü sanılır. Aslı ise, kalbinde onun “Koyverma elumi Aslı…” sözünü taşıyarak yaşar. Yıllar sonra köye gelen gizemli bir adam, Aslı’nın kalbinde eski yaraları yeniden kanatır. O adam Kerem’dir — ama artık hatırlamadığı bir geçmişle, unuttuğu bir aşkla geri dönmüştür. Deniz, bu kez onları birleştirmek için değil; geçmişin hesabını görmek için kabarmıştır

Bir adam, en yakın arkadaşına verdiği sözü unutmamak zorundadır. Bir kadın, geçmişinden kaçarken tek umudunu ona bağlar. Leyla Esin’in abisi ve Emir Baran yıllar önce asker arkadaşıydı. Ama kader, onları ayırdı; Kadir Urfa’da hayatını kaybettiğinde geriye sadece bir vasiyet kaldı: Leyla, Emir Baran’a sığınmalıydı... Peşindeki karanlık güçler artarken, Leyla Esin çaresizce Trabzon’un sert rüzgârları arasında, kendini Emir Baran’ın dünyasında bulur. İki farklı hayat, bir söz ve yemin… Ve henüz anlatılmamış bir hikaye… Güvenin ve aşkın sınandığı bu yolculukta, herkesin gizlediği sırlar ortaya çıkacak. Leyla Esin ve Emir Baran’ın hikayesi, sizi sayfalar boyunca nefes nefese bırakacak.

Kısa bir hikaye

Romantizim, mizah, asker ve Karadeniz bol bol içerir.

"Vatanın için aşkından da vazgeçer misin Özdemir" Yıllar sonra hiç tanımadığı ailesini görev icabı geldiği şehirde bulan İnci`nin, işi ve ailesi arasında ki ikilemine birde aynı şehirde tanıştığı Üsteğmen Yusuf Asaf Özdemir katılmıştır. İnci`nin kafası iki hayat arasında bölünürken yapacağı seçim ya hayatını tamamen değiştirecek ya da kaldığı yerden devam ettirecektir. Tüm hakları saklıdır.

New York`tan İstanbul`a oradan da Trabzon`a uzanan bir Karadeniz hikayesi... Kağan kuzeninden intikam almak için New York`tan İstanbul’a döner. Ne var ki aldığı intikam çok acı bir sonuç doğurur. Yaptığının vicdan azabıyla Trabzon`a Servi`nin yanına gelir. Ancak geri dönmek onun için artık pek mümkün olmayacaktır. Üstelik ateş bacayı sarmaya başlamıştır.

Tarihi Osmanlı turağsının baskısı olan bir mühür. İki kardeşin arasında ki manevî bağı bir an da koparıp atar. İki kardeşten birinin hatalarını yazdığı roman aile hatırası olarak nesilden nesile aktarılır. En son ailenin en büyük kızı Lamra Ökmen romanın sahibi olur. Osmanlıca yazan kitap Lamra`yı ne kadar zorlasa da okutup içinde geçen diğer aileyi merak eder. Diğer ailenin kim olduğunu, kimlerden gelip nerede hayat kurduklarını öğrenmek ise Lamra`dan başkasını ilgilendirmiyordu. Lamra hem o aileyi hem de mührü bulabilecek miydi? Yıllar sonra bütün gerçekler su yüzeyine çıkmaya hazır mıydı? - Tüm hakları benim üstüme! Çalıntı, alıntı durumlarında sıkıntı çıkar söyleyeyim!