Geçmişini unutmak isterken, kendi kalbini susturmayı öğrenmişti kadın… Adamın gözleri ise geleceğe bakmaya çalıştıkça yanıyordu... Ve sonra Bir teşkilatın soğuk koridorlarında kesişti yolları. Ne kaderdi bu, ne de tesadüf. iki yaralı ruhun birbirini tanıma şekliydi sadece. Kadının kalbinde susan sesi, adamın gözlerinde yeniden yankı buldu. Adamın titreyen elleri, kadının unuttuğu sıcaklığı hatırlattı.

Siz: Portakal sizin evinizde olabilir mi acaba? Aras: Portakal sevmem. Siz: ??? Kediden bahsetmiştim. 04.10.2025 & aras & lina <3

Whispers Beyond Midnight “Gece sessiz görünür… ama bazıları o fısıltıları duyar.” Rei, sessizliğin içinde kendini bulan, geceleri sokak lambalarının altında kaybolan 16 yaşında bir gençtir. Gündüzün gürültüsünden uzaklaştıkça, gecenin karanlığında gerçek benliğine yaklaşır. Ancak bu sessizliğin içinde yalnız değildir. Yui… Gizemli, çekici ve tuhaf şekilde tanıdık biri. Onunla karşılaştığı o gece, Rei’nin hayatında bir şeyler değişmeye başlar. Gözlerinin ardında başka bir dünya saklıdır — tehlikeli, büyüleyici ve sırlarla dolu. Rei’nin geçmişi kadar karanlık olan bu şehirde, ikili arasındaki bağ zamanla güçlenirken, gece her zamankinden daha canlı hâle gelir. Ancak karanlık sadece huzur sunmaz… bazen içinden bir çağrı gelir. Romantizm, gizem, aksiyon ve gecenin içinden yükselen fısıltılar... Bu hikâyede sessizlik, en güçlü çığlığa dönüşebilir.

Tek gecelik ilişkiniz hocanız çıksa ne olurdu? ... Verdigi tutkuluğu öpücüğü sonlandırdı. Aldigı derin nefesleri genç kızin dudaklarına uflemekten çekinmedi. "Umarım her hocaya bu performansı sergilemiyorsundur." Onun sorduğu bu küstah soru karşısında gulumsemesini tutamadi. Nefeslerinin arasına konustu: "Her hocamla deliler gibi sevişmiyorum""

Adada geçen yaz tatilleri... Güneşin her yıl aynı köşeden battığı, çocuk kahkahalarının rüzgâra karıştığı o tanıdık mevsim. Yıllardır adaya uğramayan Berkin, bu yaz ailesinin ısrarıyla geri döner. Sadece bir ay kalacaktır ama bu defa bir aydan fazlasını isteyen biri vardır: Yaz. Yaz, adanın mavisinde saklı kalan hatıraları, birlikte büyüdükleri çocukluğu ve belki de kalbine gömdüğü duyguları gün yüzüne çıkarmaya hazırdır. Berkin için sıradan bir tatil, Yaz için yıllardır beklenen bir başlangıca dönüşür. Bazı aşklar, sadece bir yaz sürer. Bazılarıysa bir adada, sessizce büyür...

Alisa, babasıyla ettiği büyük bir kavgadan sonra bir inat uğruna şatafat dolu hayatını bir kenara bırakarak okuluna en yakın mahallede ev tutar. Fakat mahalleye ayak bastığı ilk andan itibaren ne mahalleyle ne de mahallenin abisiyle yıldızları uyuşur. |Mahalle kurgusudur|

Ashfield’ın sessiz kasabasında sıradan bir yaşam süren Mira, bir gece eve dönerken hayatının geri dönülmez biçimde değişeceğini bilmiyordu. Gökyüzündeki tuhaf ışık, açıklanamayan uğultu ve ardından gelen karanlık… Mira gözlerini açtığında, artık Dünya’da değildi. Kendini Saraven adı verilen, mavi ayın ışığında parlayan yabancı bir gezegenin ormanlarında bulur. Ağaçlar tanıdık değildir, bitkiler canlı gibi nefes alır… ve birileri onu izlemektedir. Burada, onu kaçıranların amacı bilinmezliğini korurken Mira, hem hayatta kalmak hem de bu gezegenin karanlık sırrını çözmek zorundadır. Fakat Saraven’in gölgesinde onu izleyen biri daha vardır—soğuk, tehlikeli ve Mira’yla arasında tarif edilemez bir bağ hisseden biri. Onun gözünde Mira bir yabancı değil… bir anahtardır. Mira kaçarken, Saraven’in ışıklarla dolu ormanında hem kendisini hem de kaderini değiştirecek bir gerçeğe adım adım yaklaşır. Ve bazı bağlar, yaratılmamış olsa bile… kaçınılmazdır.

Leyla Akata… Annesinin ani kaybıyla sarsılmış, sevdiği adamın ihanetini sırtında bıçak gibi taşıyan, ruhu yorgun ama bakışları hâlâ umut arayan genç bir kadın. Ve tam da hayatın en ağır günlerinde, hiç beklemediği bir anda… Çetin Ediz Karanlı. Yaşça büyük, görmeden hisseden, bakmadan tanıyan, Leyla’ya ilk cümlesinde bile kendi gölgesini unutturan adam. Onun için bu hikâye bir “ilk görüş.” Aralarında kayda değer bir yaş farkı vardır… Ama kalp dediğin yaş hesabı yapmaz. Belki de, bazen kader kocaman bir şakayla başlar… Bir Garfield mesajıyla...

Karanlığın içinden bir ses yükseliyor…
“Gerçek bazen en tehlikeli yalandır.” Bir adım atılıyor.
 Bir silah doğruluyor.
 Bir isim fısıldanıyor. Ve bütün sırlar, tek bir kurşunla dağılmaya hazır. Aybüke’nin adımları, artık geri dönülmez bir yolun taşlarına vuruyor.
Dost bildikleri, düşmana dönüşüyor.
Gölgelerden çıkan her yüz, yeni bir ihanetin habercisi. Dost ile düşman arasındaki çizgi bulanıklaşırken, en yakınında duranların bile yüzleri maskelerle gizlenir. Bir karar, bir adım, bir söz… 
Her şeyin kaderi değişir. Bu defa sadece hayatlar değil; gerçekler de ölümle sınanacak.
Ve gerçeğe en çok yaklaşan, en çok kaybedecek. İhanetin gölgesinde, aşkın sınavında, ölümle yüzleşirken…
 Bir tek soru kalır:
 Kime güveneceksin? “Benim yolumdan gel, seni en büyük kralları bile yöneten bir soytarı yapayım. Tüm dünyayı da senin şaklabanın.” Zaman daralıyor…
Her şey yanıyor… Bir çığlık. Bir dua. Bir kahkaha…
 Ve gerçek, herkesin kanını akıtacak kadar keskin. “Burası başlangıç değil.
Burası sonun doğduğu yer.” Sonra yalnızca o cümle kalıyor: “Öldürsene beni, Elmas. Hadi, öldür.” Bu defa sadece bir timin değil, bir milletin kaderi yazılacak. Ve kaderin adı: Vazgeçtiklerimiz.

Selin, yaz tatilini tembellik ederek geçirmek isteyen sıradan biridir. Ancak planları, ailesinin onu kardeşiyle birlikte yaknız kalmaması için ailesinin beraber tatile gittiği arkadaşlarının evine bırakmaya karar vermesiyle altüst olur. Çünkü orada, yıllardır görmediği, çocukluk aşkı Poyraz da vardır. İlk başta Selin için bu durum tam bir felakettir. çünkü iki yıl önce kalbini hoplatan “Poyraz abi” artık aynı evin içinde, aynı çatı altında yaşayacağı kişidir. Üstelik annesi onun sorumluluğunu tamamen Poyraza bırakmıştır. Selin arkadaşlarıyla yaz gecelerini, k-drama maratonlarını ve gizli kaçamak planlarını sürdürmeye çalışırken Poyraz’ın olgun, bazen sinir bozucu ama bir o kadar da etkileyici tavırları kalbini yeniden karıştırır. Aralarındaki abi–kız kardeş gibi görünen mesafeli ilişki, kısa sürede eski anılar, tatlı atışmalar ve bastırılmış duygularla dolu bir çekime dönüşür.

Su, üniversitesindeki bir yardım kulübünde çocuklara destek olmanın huzurunu yaşarken kulübün kurucusu ve başkanı olan Tamer’e karşı içinde filizlenen duygularla baş başa kalır. Hukuk okuyan, prensiplerine sıkı sıkıya bağlı Tamer’in koyduğu tek bir kural vardır: Ekip içinde aşk yasaktır. Ama Su’nun kalbi bu kurala uymayı reddeder. Duygularından vazgeçemeyen Su, bir gün cesaretini toplayıp Tamer’e bir anonim hesaptan yazar. Mesajlar birbirine dokundukça aralarındaki mesafe de yavaşça erir. Tamer, bu gizemli kişinin kim olduğunu sezse de konuşmayı sürdürür. Çünkü bazı hisler inkar edilemeyecek kadar güçlüdür. Gerçekliğimde soluklanmaya dair. 1’ den bir nefes kadar 2’ye. Kendi rengini ararken arafta kalanlara…

Bir yüzbaşı ve bir aşiret ağasının yolları Şırnak’ın topraklarında kesişti. Biri görevle, diğeri suskunluğuyla savaşıyordu. İki ayrı dünya, iki ayrı yemin… Ve aralarında, adı konmamış bir bağ vardı. Devletin sert gölgesiyle aşiretin susmayan sesi çatışırken, bir bakış her şeyi değiştirdi. “Meftun olduğum gözleri, küf yeşiliydi,” dedi adam. O an, ne emir kaldı ne kural. Bir dosya açıldı, geçmişle hesap kesildi, sadakat yeniden tanımlandı. Kimi zaman bir sorgu odasında, kimi zaman dağ yollarında yürüdüler. Ama asıl mücadele, kalplerinin sessizliğindeydi. Küf Yeşili, yasak bir yakınlığın, çözülmemiş sırların ve susarak anlatılan bir aşkın hikâyesi. Sınır çizgilerinin ötesinde, duyguların tam ortasında…

Aşk İki Adım Uzağımdaymış

Nora, bir gece barda içeceğini yudumlarken genç bir adam hayatına dahil olmaya çalışır. Bir yandan bu gizemli adamın bir tehdit mi yoksa yakınlaşma çabasında mı olduğunu anlamaya çalışırken, diğer yandan geçmişten gelen bilmediği sırlar ve belalar başına dert olur. Yıllar öncesinde kaçtığı karanlık, onu emici bir şekilde içine çeker. Nora`nın her şey için gücü vardır ama esaret karşısında çaresiz kalır. Nora`nın hikâyesi...

“Kimi zaman özgürlük, nefes alabileceğin bir gökyüzünden çok kapalı bir odanın içinde yeniden doğmayı gerektirir. Mayıs, geçmişinin zincirlerinden, bastırılmış çığlıklarından ve akıl hastanesinin soğuk duvarlarından kaçmaya çalışıyor. Ama asıl kaçması gereken, kendi zihninin karanlık koridorları…”

Asistan doktor başvurusu kabul olan Lavin Ankara`ya giderken uçakta gıcık olduğu bir adamla karşılaşır ve adam ona panik atağı sırasında yardım etse de Lavin adama hala gıcıktır. Ama nereden bilecekki gittiği hastaneye Almanyadan gelen doktorun o gıcık adam olduğunu..

Masallara inanır mısınız? Bu hikayede eşlik edeceğiniz kız, tüm varlığıyla masallara inanıyor. Psikolog olarak hayatına devam eden Hayat; arkadaşlarıyla, ailesiyle birlikte kendi dünyasında oldukça mutludur. Deli dolu ama kırılgan, çabuk parlayan ama tatlı bir kız olan Hayat yaşadığı hayatı oldukça seviyordur. Ama her mutluluğun ardında elbet karanlık bir hikaye yatar. Siyah Martı Yetiştirme Yurdu. Onun en karanlık günleri, geleceğinin en mutlu anlarının temeli. Hayat daha altı yaşında bir çocukken sadece yedi gün kaldığı bu yetiştirme yurduna sık sık uğramakta ve oradaki çocukları ziyaret etmektedir. O yurtta sadece yedi gün yan yana geldiği çocukla tekrar karşılaşacağından ve aşkı tadacağındansa habersizdir. Birbirlerine emanet ettikleri takılar, onları tekrar ve belki de bu sefer ebediyen birleştirecektir. "Yarım kalmış hikayeler, bir gün mutlaka tamamlanır." HAYATIN MASALI "Benim masalımın başrolü sensin."

Bütün benliğini vatanına adayan, onun aşkıyla tutuşan bir asker için ay yıldızdan başka sevda olamazdı. Kanının son damlası, bayrağının dalgalanması, son nefesi, milletinin istikbâli için feda edilirdi. Gönüle kor gibi düşen bir yaren bile, şehidin son örtüsüne el bastıran o kutlu yemini bozdurmazdı. Üsteğmen Selçuk Atagün`ün hayatı, kendisini vatan yemini ve sevdası arasında bıraktıracak bir kadınla tanıştığında tamamen değişecekti.

Ne olursa olsun bir birinden vazgeçmeyen iki insan...

"Sen benim geçmişimsin, bugünümsün, geleceğimsin. Nasıl vazgeçeceğimi düşünürsün? Aklının ucundan bile nasıl geçer böyle bir şey?" "Ne istiyorsun Feris? Ne istiyorsun benden? Aşığım sana! Sırılsıklam aşığım! Tüm sözleşmelerini ben hazırlamama rağmen... İmzalattığın bütün erkekleri bizzat seçmeme rağmen... Kahretsin ki geri dönemiyorum. Kahretsin ki geri dönebilsem dahi hiçbir şeyi değiştirmem." "Kerem ne diyorsun sen? Ben nelere göz yumdum haberin var mı senin? Nelere ses çıkaramadım canımdan can gittiği halde? Ben sessiz kalıp sözlerini yuttukça neden üzerime geliyorsun?" Yorgun bir sevgi vardı artık gözlerinde. "Yutkunduklarıma sayarsın." ig: ferisrahsan tt: ferisrahsan yt playlist: RAHŞAN - canyez spotify: RAHŞAN - canyez

Lisa Allen, kendini bildi bileli kontrol edemediği dokunuşlarının, insanlara zarar veren gücünün, yıllardır çözümünü aradığı sorununun bir hastalık değil; tüm dengeleri alt üst edecek bir yetenek olduğunu öğrendiğinde hayatı tamamen değişecektir. İhanetle sarsıldığı bir gecede, annesinin yıllardır sakladığı gerçek de ortaya çıkar; Daha bebekken terk ettiğini sandığı babası, aslında Rahlia`nın kralıdır ve Lisa, insanlarla birlikte yaşaması bile yasak olan Bekçi Irkı`nın melez varisidir. Kırılan kalbi ve yeni kimliği arasında sıkışıp kalmış olan Lisa, kendi gücünü keşfetmek için bilinmeyen bir diyara adım atarken; yıllardır saklanan sırlarla, karanlık bir ırkla ve doğuştan bağlı olduğu bir kaderle sınanacaktır. Bir melezin varlığı, lanet midir yoksa bir mucize mi? Peki ya... İki melezin varlığı?

İmkânsız neydi? Belki de imkânsız olan bizdik. Asıl imkânsız olan ise, onun gözlerinde saklı duran o büyülü aşktı. Biz, farklı dünyaların insanlarıydık… Birimiz Yunanistan’ın saygın bir bakanı, diğerimiz Türkiye’nin üniformasıyla sınırları bekleyen bir asker. Ve aramızda duran tek şey, sessizce akan Meriç’ti. Ama o nehir… Onun mavilikleri, gözlerine benzeyen o derin sular… Her şey beni ona biraz daha çekiyordu. Gözlerinin benim olmasını istedim; yalnız bana bakmasını, yalnız beni sevmesini… Geçmişim peşimi bırakmazken, tek dayanağım olan dedemin gölgesi her adımımda üzerimdeyken bile, kalbimi ona teslim ettiğimi nihayet kabul etmiştim. Çünkü ne olursa olsun, ben onun kalbinde bir mülteciydim. Ve biliyordum… Bu aşk ya beni o nehirde boğacak, ya da adını bilmediğim bir özgürlüğe taşıyacaktı.

Doğu’nun sert rüzgârları altında, Yelduran ve Kordağlı aşiretleri arasındaki kan davası yıllardır susmadan akıyordu. Bu kadim hesaplaşmanın ortasında, kimsenin istemediği bir kader serilmişti: Zoraki bir evlilik… Serhat Yelduran’ın buz gibi disiplinli dünyası ile Yıldız Kordağlı’nın hem ailesinin onuru hem de kendi kalbi uğruna verdiği bitmeyen savaş artık aynı çizgide buluşmak zorundaydı. Ama Yıldız eğilmeyi reddetti. Serhat’a denk durabilmek, onun kadar güçlü olabilmek için gecesini gündüzüne kattı. Evden kaçtı, çalıştı, sustu, direndi… Ve sonunda kendi bile inanamayacağı bir başarıyla, alın teriyle lise diplomasını aldı. Attığı her adım, Serhat’la aralarındaki görünmez bağı daha da gerdi; her bakış, her sessizlik ikisinin kalbinde aynı anda yankılanan bir yangına dönüştü. İstanbul’un karmaşasından Şanlıurfa’nın kadim sokaklarına uzanan yolları, sadece bir şehir değişikliği değil; ruhlarını sınayan, geçmişleriyle yüzleştiren bir yolculuktu. Geleneklerin gölgesi, kan davasının ateşi ve kaderin inatçı düğümü her adımlarına sinmişti. Ve aşk… Onların hayatında aşk bir masal değil; en tehlikeli çatışma, en yakıcı gerçekti. Kimi zaman bir yangın, kimi zaman en sessiz çığlık. Her şey yanarken başladı. Ve en büyük alev, suskunlukla büyüdü. Bu hikâye, Yıldız ve Serhat’ın; susarak direnen, yanarken bile birbirinden kaçamayan iki kalbin hikâyesidir. --- Doğu’nun kadim topraklarında, yıllardır kapanmayan bir yara… Yelduran ve Kordağlı aşiretleri arasındaki kan davası,

Trajik bir geçmişin ardından yurt dışına gönderilen Ahsen için geri dönüş vakti gelip çatmıştı. Büyük bir özlem ile geri döndüğü evinde onu çocukluk aşkı Sarp ve büyük sırlar besleyen ailesi beklemektedir. Aşkını geri kazanabilecek mi yoksa ailesinin karanlık geçmişinde silinip gidecek mi? *** Bu evde bilinmesi gereken en önemli şey de buydu: Günlük güneşlik geçen gündüzlerin geceleri fırtınalı olur. *** "Dönmeme sevinmedin mi?" "Gitmene üzüldüm." 🌊🐚

Türk Hava Kuvvetlerinde Olan Kadın Ve Türk Kara Kuvvetlerinde Olan Adamın Hikâyesi... "Havadan gelen nefes karaya vurmasaydı, Çiçek toprağa kavuşmazdı. Çiçek oksijen bulması için toprağa karışması gerekirdi. Ve Hava ve Kara Birleşirdi. Toprak ve Çiçek Buluşurdu. Bu ne demekti? Bu Tam olarak şu demekti. Bir Makine, Bir İnsan Tek Vücut Olduğunda Yeryüzü Ve Gökyüzü Birleşir Bir Savaşçı Doğar."