Küfür, argo vb. olumsuz kelimeler içerir ! _________ Varlıklı insanlar mı daha mutludur yoksa kıt kanaat geçinenler mı ? Bence ikisi de değil. Peki o zaman ne ? Bu kitap da size bu sorunun cevabını vereceğim. (Şunu da belirtmek isterim yanlış anlaşılma olmaması için tabiki de normal ihtiyaçlarını bile aşırı derecede güçlükle karşılayalar var, yukarıdaki söylemim onlar için geçerli değil. Benim kastettiğim ihtiyaçlarını karşılayabilen ama gene de çok da harcama lüksü olmayan bir maddiyat durumunu kast ediyorum. Yani paranın mutluluk getirip getirememesi bence temel ihtiyaçlara da bağlı.)

Beni neden kaçırdın ne yaptım sana" Sesim fazla korkmuş çıkıyordu Soğuk bir şekilde yüzüme baktı "Abin kardeşimin ölümüne sebep oldu it Abin cezasını bulup öldü ama içimdeki tek bir intikam ateşi sönmedi ve bu intikam ateşinde en masum olan sen olsanda sen çekeceksin"

Söyle o kalbine başkasını sevmesin. Yoksa kalbininde kendininde katili olursun... "Saymaya başla!" Kesik nefeler alırken titiryordu. Gözleri korkuyla adama baktı. "Bir, iki, üç..." Sertçe yere inen balta ile avazı çıktığı kadar bağırdı. Kan soluk tenine renk getirirken çığlığı taş duvarlarda yankılandı. Gözleri karardı. Midesi alt üst olurken hıçkırıklarla ağlıyordu. "Yeter! Dur, yeter!" Bağırışı duvarlarda yankılandı. Kulaklarına çarpan kendi sesi bile yabancıydı. Titreyen ellerini üzerindeki yabancı ellere bastırdı. Zayıfça üzerindeki elleri itmeye çabaladı. "Tekrar say!" Korkudan nefesi kesiliyordu. Gözleri kan çanağına dönmüştü. Yanağından süzülen kanı hissediyordu. Kimin veya neyin kanı olduğunu anlayamayacak kadar beyni uyuşmuştu. Gözlerini sımsıkı kapatırken bunun bir kâbus olduğunu düşünmek istedi. "Tekrar say! Yoksa daha kötüsü olur!" Bunun boş bir tehdit olmadığını biliyordu. Hıçkırıklarla ağlamaya devam ederken kafasını aşağıya eğdi. Bunu görmek istemiyordu. "Bir, iki, üç..." Balta bir kere daha sertçe yere indi. Bağırışı duvarlara tokat misali çarptı. İğrenç kan kokusu burnuna doldu. Yüzündeki sıcak kan kusmasına neden oldu. Bu kabus ne zaman biterdi, bilemiyordu. Kollarını kurtarmak için çırpındı. Başarısızlık ile daha çok ağladı. Adam ona doğru adımladı. Onun çenesini sertçe tuttup kendisine bakmasını sağladı. Onun gözlerine bakarken titriyordu. Adamın kanlı eli onun çenesindeydi. Kabus kurtulunamayacak kadar karanlıktı. "Sevdiğin her şeyin sonu bu olacak..." "Her sevdiğin bir gün toprak olacak ve hepsi sadece senin yüzünden olacak ufaklık..."

Bu kitabı yazdığım zamanda psikolojik olarak kötüydüm bunu bilseniz yeter sanırım

" Doğru sen herkesi gördün, kalbinde herkese yer vardı da bi bana yoktu , söylesene cemre hiç mi sevemezsin beni " Kitabımın her hakkı saklıdır, konunun kapağın ve ismin uygulamada olmadığı bir kitap, Herhangi bir çalıntı da gerekli olan herşey yapılacak. ... "Sarı saçlarına deli gönlümü bağlamışım çözülmüyor " İki gencinden sesi bu ana kadar çıkmıyordu fakat adam türkünün bu sözlerini genç kıza bakarak devam ettirmişti, görsün istiyordu içindeki sevgiyi, "E-emir ab-"genç kız şuan ki bulundukları durumdan fazlası ile rahatsızdı, korktuğu şeyin başına gelmesini istemiyordu. "Görmüyorsun değil mi, Şu kalbimin senin için nasıl attığını görmüyorsun! "Genç kız duydukları ile korktuğu şeyin başına geldiğini anlamıştı, abisi olarak gördüğü hatta mecbur kalmadığı sürece bir araya gelmedikleri adamın onu sevmesinden korkuyordu. " Doğru sen herkesi gördün, kalbinde herkese yer vardı da bi bana yoktu , söylesene cemre hiç mi sevemezsin beni "genç kız düşündü sevebilir miydi ki? Hiç bir zaman böyle bir soruyu kendine sormamıştı , şimdide sormak istemiyordu... Evet burası Gülce mahallesi;bir mahalle düşünün eskiden olduğu gibi sıcacık bir mahalle. Oğluna kız arayan, dedikoducu teyzelerin, delikanlı erkeklerin olduğu, mahallenin genç ve güzel kızları, küçük çocukları ve herkoşulda iyi günde kötü günde birbirinin yanında duran bir mahalle burası GÜLCE MAHALLESİ iyi yönlerinin olduğu gibi çoğu aşkların yarım kaldığı bir mahalle..

Bilimsel olarak sadistler başkalarına acı çektirip zihnen zevk alan kimselerdir. Benim için ise bana asla zarar vermeyeceğini bildiğim karanlık bir adam. Bu kitap Beyza Temel ile birlikte yazılmıştır.

Bir ada... Altı farklı renk, altı farklı kader... İçinde sırlar, deneyler ve unutulmuş hayatlar barındıran bir sistem. Kimseye güvenin kalmadığı, her adımın bir secim olduğu yerde, hayatta kalmak için kendinize ve birbirinize tutunabilirsiniz. "İkimizinde kimsesi yok. Sığınacağımız bir limanımızın dahi olmadığı bu hayatta belki de birbirimizin herkesi oluruz." Burası Noktara. Ve burada sadece ölüm var.. Noktara`ya hoşgeldin denek. Burada hayatta kalabilecek misin?

17 yıl sonra gerçek ailesinin kendisini bulmasıyla ailesinden ayrılan Eylül`ün serüvenine hoş geldinizzz. Eylül bir emekli asker ve Antep aşiret torunu iken bir anda Mardin aşiretinin ve Karadeniz`in en soylu ailelerinin torunu çıkarsa ne olur? Peki Eylülün ailesi Eylül`ü vermek istemezse ne olur? Buyrun görelim:) Bu hikayede yer ,zaman ,kurgu ve karakterler birer hayal ürünüdür. Lütfen ciddiye almayınız🎀

Tam o sırada içeriden yükselen bir kadın çığlığıyla irkildim. "Bırak beni!" diye haykırıyordu bir ses. Adımlarımı hızlandırdım, kalbim göğsüme çarpıyordu artık. "Barış, lütfen... bırak diyorum sana!" "Yürü!" diye tersledi adamın sesi. Köşeyi döner dönmez gözüm İklim`e ilişti. Direniyordu. Gözleri korku ve öfkeyle doluydu. Duraksamadan bağırdım: "Bırak kızı!" Sesim duvarlarda yankılanırken, parmağım tetikteydi. Adam bir anlığına irkildi sesimle. İklim’in kolunu tuttuğu gibi kendine doğru çekmişti, ama benim yaklaşmam onu tedirgin etmişti belli ki. Göz göze geldik. Gözlerinde hem panik hem öfke vardı. "Silahını indir!" diye bağırdım. Tetikteki parmağım milim oynamıyordu. “Yapma!” dedi İklim, sesi neredeyse yalvarır gibiydi ama gözleri yardım istiyordu. Ne aşirete ne de uyduruktan bor töreye kurban gitmesine izin vermeyecektim.

"Sana rastladım... En güzel yerinde hayatın." Lina… Sessizliğin içinde büyüyen bir kadın. Yaralarını konuşarak değil, yaşayarak sardı. Ne yaşadıysa içine attı, gülümsedi. Ama gözleri hep ağlıyordu. Aras… Hayatın ağır sınavlarına maruz kalmış bir adam. Yalnız kalmaya alışmış, güven duygusunu yitirmişti. Ta ki Lina’ya rastlayana kadar. Hayatın en karanlık köşesinde, iki yalnız ruh… Biri geçmişin yükünden, diğeri geleceğin belirsizliğinden yorulmuşken… Sessizliğin içinden, birbirlerine doğru yürüdüler. Belki aşk her yarayı saramaz. Ama birlikteyken, acılar bile anlamını yitirir. Onlar birbirlerinin suskunluğuna ses oldular.

Belki klasik bir gerçek ailem kurgusudur belki de değildir.

Lotus Kolejinde burslu öğrenci olan Aylin Yersel`in hayatı, okulun kütüphanesindeki "Kırık Pusula" isimli bir kitabın arasında bulduğu şifreli notla bir anda değişir. İki yıl önce kaybolan okulun öğrencilerinden Leyla Alpkan`ın isminin yazılığı olduğu bu not, Aylin`i okulun en zengin öğrencisi olan Çağan Mirzaoğlu ile beklenmedik bir şekilde bir araya getirir. K - G - B - KD - D - G - G Leyla Alpkan.

Marsel Ahsen Kara Güçlü doğdu, ama hiçbir zaman şanslı olmadı. Şiddetin, küfrün, kanın ortasında büyüdü. Kendi ailesi sandığı insanların ellerinde çocukluğu parçalandı. Ta ki bir gün, her şeyi değiştiren bir telefon çalana kadar… “Sen o ailenin çocuğu değilsin.” Şimdi geçmişiyle yüzleşmek, gerçek kimliğini bulmak ve hem yeraltının kraliçesi hem de kendi kaderinin sahibi olmak zorunda. Marsel ya da Ahsen… Adını değil, hikâyesini seçecek. Bu bir kızın hikayesi değil. Bu, hayatına bile savaş açmış bir kadının ateşle yazılmış hikayesi. Ve bu yol, yalnızca güçlü olanların yürüyebileceği bir yol…

Noksanın anlamı "EKSİKTİR!" Efnan`ın hayatı, hep yarım yamalak, noksan geçmişti. Gencecik bir kızdı, aklı hep çocukluğunda kalmıştı. Gerçi, yaşamak nedir bilmemiş, hayatın en büyük darbelerini, ailesinin "EKSİK" adı altında her defasında yüzüne vurulması ile yaşamış bir candan ibaretti. Onun adı NOKSAN`dı. Lakin yenilgilerinin hayatına dahil ettiği gerçekleri de vardı. `Geçmişin İzi!" Geçmişte yaşattığı gerçeği gün yüzüne çıkarmak isterken, EKSİK`le yolları kesişmişti. Onunla hiç ummadığı bir yolda karşılaşmış ve beraber yolculuk etmeye başlamışlardı. Bir kurşun, onaları birbirine bağlamıştı. Getirdiği gerçekler insanların yalanlarına tabi tutulmuştu. Adım Efnan. Anlamı; Cennette ki güzel gözlü kız demek. Kaderin bana yaşattığı şey... `NOKSANLIK!" Ardımı hiç bırakmamıştı... `Efnan Keleş `Berzan ŞahinKara @Tüm haklar şahsıma aittir. Çalıntı veyahut kopyalama işleminde. Yasal işleme başvurulacaktır.

"Bazı kız çocukları doğarken masallarla değil, yaralarla sarılır… Onların hikâyesi `bir varmış bir yokmuş`la değil, `hep yok sayıldım`la başlar."

"Kimi karanlıklar, içimizde doğar... Biz fark etmeden." Gözlerimi açtığımda yine o sokaktaydım. O olayın yaşandığı, gri taşların her anı hatırlattığı, soğuk sokakta. Birdenbire gözlerim karardı. Soğuk bir sis sardı etrafı. Yine o lanetin içine çekiliyordum. Geçmiş… o uğursuz geçmiş, zihnimin en kuytu köşelerinden kalkıp bedenime saldırıyordu. Göğsümde bir sancı başladı. Kalbim sanki pençeleniyordu. Yine o görüntüler: arabada ailelerimiz, Heval’in çığlığı, denize çakılma anı… ve suyun içindeki o siluet. "Ben seni seçtim…" "Hayır!" diye bağırdım. “Beden senin, ruh benim.” Boğuluyordum. Yine. Yine… ama bu bir rüya mıydı? Yoksa onun lanetiyle gerçek mi oluyordu? Bir çığlık attım ve gözlerimi açtım. Ter içinde kalmıştım. Yatağımın çarşafları dağılmıştı. Yorgan yere düşmüş, pijamam sırtıma yapışmıştı. Buydu bu kadardı . Ben buydum işte içinde lanetliyle yaşayan genç bir kız. Ve sanırım artık yaşamak istemiyorum...

"Benim güzel ateşim... Sana yalan söyledim." Gözleri aralanmış kız, ona anlamak ister gibi bakıyordu. Siyah incilerinden yayılan ışıltı bir kulu kör edecek kadar büyüleyiciydi. "Senden bir şey değil bir çok şey bekliyorum Ahu Nar." "Korhan..." "Seni istiyorum Ahu Nar. Tenini, nefesini, kalbini, ruhunu deli gibi istiyorum. Benim olmanı her şeyden çok istiyorum. Beni kabul etmeni, beni istemeni deli gibi arzuluyorum. Nefesin olmak istiyorum Ahu Nar. Nefesim olan kadının her şeyi olmak istiyorum..." ***************************** Bir ateş yandı, arşa sıçrayan... Herkesi kör, iki kişiyi köz bırakan! Ahu Nar kaybıyla bitti sandı. Hayat artık bitti! Korhan karşısına çıkana kadar... Aynı acıda kavrulan iki kişi, iki mezarın başında can çekişti. İkisi de yaşatılanın karşılığını istedi. Onlar iki mezar kazdılar, yarılarını da içine kattılar. Kazılan mezar, gencecik iki canı yuttu. Yerine sır dolu bir hayat sundu! Cehennem dünyaya sıçradı. Biri `KOR` diğeri `NAR`dı. Acı bir ateş yaktı, onu dünyaya yaymak ikisine kaldı... ZİYAN oldular ama birbirlerini de böyle buldular... ********************************

Rüyaları anlamlandıranlara... Roya yine aynı rüya ile uyanmıştı. Belki bir kabustu bu, ya da lanet. Sürekli aynı rüya, her gece. Attığı her adım aynıydı, başlangıcı, olayları ve sonu. Gördüğü kişiler bile aynıydı. Roya gördüklerine anlam yüklemek istedi ama aklına bağlantı kurabileceği hiç bir şey gelmiyordu. Bir gün rüyasında yapmaması gereken bir şey oldu. Onun yüzünden ve bu bütün dengeyi bozdu. Roya rüyasındaki akışı bozdu. Uyandığında her şeyin bittiğini sanmıştı. Ama yalnızca sandığıyla kalmıştı. Aynı rüyadan kurtulmuştu. Onun yerine çözmesi gereken rüyalar ve aşması gereken engeller vardı. Peki havasını bile bilmediği bir yerde Roya rüyalarının anlamını bulup içindeki boşluğu doldurabilecek mi? Tekrar eden rüyasındaki adamın kim olduğunu öğrenebilecek mi?

Hep gerçek ailem yazılıyor. Artık senaryoları ezberledik. Kız şiddet görür sonra gerçek ailesini bulur. Bunlar artık klasikleşmedi mi? Çocukken evlat edinilen bir kız. Ailesi tarafından çok sevilirken gerçek kızlarının ortaya çıkması ile üvey çocuklarını unuturlar ve en sonunda evden kovarlar. Peki sonrasında ne olacak?

Her şey bir gecede değişti. Sessizliğin içinde saklanan gerçekler zamanla yankılanacak çığlıklara dönüştü. Bazı anlar varya ne kadar küçük görünsede her şeyi değiştirir. Bu hikaye bir kızın sessiz dünyasını ve kendini yeniden bulma hikayesini anlatıyor.

Bir yanda on beş yaşında ailesi tarafından zorla evlendirilip yıllarca bir odada hapsedilen kız ve doğduğu toprakları sevse de törelerini sevmeyen bir adam... Evlendiği adam tarafından tam sekiz sene evin içindeki bir odaya hapsedilen kız, bir gün kocasının ölmesiyle özgür kalır ve tekrar onu zorlayan ailesine dönmemek için hiç tanımadığı bir adamdan yardım ister... Diğer yanda görücü usulüyle olsa da sevip sevildiğini düşünen bir kadın, kocasının kuma getirmesi üzerine onu boşar ve hayatta kalmak uğruna Ağaların Ağası olarak görülen bir adama sığınıp kendine yeni bir hayat kurmak isterse neler olur sizce? Hadi gelin, birlikte Sedef ve Asmin`in hikâyesine bakalım. Birbirini hiç tanımayan bu insanlar neler yapacak?

Aşk gerçekten var mıydı yoksa sadece bir hayalden ibaret miydi? belki de sadece masallarda varolan bir şeydi. yıllarca aşk diye bir şey yok diye gezdikten sonra tutulmuştum bir çift mavi göze. ihanetin kör hançeriyle de mahkum ediliyordum karanlık ormanların sahibine... ben Nur, Nur KARCI bu hikayeyse mecbur olduklarım ve asla seçemediklerim, hayatım...

Önce özgürlüğünü sonra sevdiklerini kaybeden bir hastadan bahsediyoruz; Leyla Altun. "Ölümün ucuna gelince öğrenilirmiş gerçekler. Çünkü sen yaşarken saklanırmış herşey, sen üzülme, kırılma diye. Ama gerçeklerin gözünün önünde tarihe dönüşmesi, incitir. İnsanı da,insanlığı da.. " Yazardan ilk kitap:)

Artık burdayızz :))

17 yaşında annesini kaybeden Arin kimsesiz kalması ile köylü ile evlendirilmesine karar verir. Ancak Diyarbakır`ın Ağalarından olan Hozan ağa kızın yaşlı birisi ile evlenmesini istemeyerek kızı oğluna ister.