Boynumdaki soğuk demir aniden tenimden ayrılıp yere düştüğünde baygın bakışlarım pencereden yatağın yanına kaydı. Bir yandan uzun süre nefessiz kalmanın etkisiyle öksürüyor, derin derin soluklar alıyordum. Yatağın yanında benden başka bir kişi olması gerekirken iki kişi vardı. Biri beni az önce öldürmeye çalışan kişiydi ve yüzü bana dönüktü, yatağa daha yakın bir yerde duran kişiye korkuyla bakıyordu. Kimdi beni ölümün huzurlu kollarından ayıran? Boynumdan süzülen sıcak kanımı hissettiğimde elimi morardığına emin olduğum boğazıma götürdüm, az önce bıçağın açtığı biraz derin, ince ve uzun olan yarayı tuttum ama acı hissetmedim. Beni öldürmeye çalışan adam, arkası bana dönük olan uzun boylu adama bıçağı savurdu ama sanki orada hiç kimse yokmuş gibi bıçak adamın içinden dumana temas etmiş gibi geçip gitti. Görüntüyü gördüğümde gözlerimin irileşemesini engelleyemedim, ne yani hayaletler gerçek mi? Yoksa bu başka bir şey mi, sonunda kafayı mı yiyiyorum? Açıklama: İnce, karanlık sınırlar... Berfin, zihninde sürekli yaşadığı karanlık bir mağaradan sıyrılmaya çalışırken bir yandan da geçmişini hatırlamak için çabalıyor. Bir gün yaşadığı korkunç bir olay sonrasında hafızasını kaybeden Berfin, terapilerle geçmişine dönmeye çalışırken rüyalarında ve gerçek hayatta yaşadığı olaylar arasındaki ince çizgiyi fark edememeye başlar. Karmaşık duygularla baş etmeye çalışırken yaşadığı her olay onu daha da derin bir kuyuya itiyor. Berfin, geçmişini aydınlatmak için verdiği mücadelede hem kendi iç dünyasıyla hem de dış dünyadaki zorluklarla karşılaşıyor. Bu kurgu, hafıza kaybı, kimlik arayışı, fantastik evren gibi derin konuları ele almaktadır. Berfin`in içsel yolculuğuna eşlik ederken, insanın zihninin karmaşıklığı ve dayanıklılığı hakkında düşündürücü sorularla karşılaşacaksınız. Roman; fantastik, psikolojik gerilim, gizem gibi unsurlarını bir araya getirerek sizi ilk sayfadan son sayfaya kadar sürükleyici bir deneyime davet ediyor. Yayımlanma Tarihi: 13/03/2025

Benim kendi şiirlerimdir.konu olarak her konu yaza bilirim. İstediğiniz konuyu yazarsanız şiir yazarım ve atarım.

Bazı sabahlar vardır, güneş doğar ama içimiz aydınlanmaz. O, gidişiyle ardında yalnızca bir boşluk değil, bitmeyen bir gece bıraktı. Şehir kalabalık, yollar tanıdık, zaman ilerliyor… ama onun sesi, gülüşü, dokunuşu artık yok Her yeni gün, biraz daha uzaklaşıyor; ve ben, her sabah yeniden, sana uyanmayan bir hayata uyanıyorum aşkın, özlemin, yalnızlığın ve tutkuyla karışmış hüznün sayfalara dökülmüş hâli Belki de en çok, adını söylemeden sevmenin romanı.

Yolculuğa çıkan genç kızın yanına, gizemli bir yaşlı kadın oturacaktır. Yaşlı kadının garip hareketleri, genç kızın dikkatini çekecek ve Hikayenin sonuna doğru asıl gerçek ortaya çıkacak…

Nilgün’ün uzun süredir görmediği kızı Aynur yanına gelir. Neye uğradığını şaşıran Nilgün, yaşadıklarının bir rüya olduğunu uyanınca anlayacaktır. Kızı Aynur, uzun süredir evde değildir. Aynur’un yokluğu evdeki herkesin psikolojisini bozmuştur. Neşeli, mutlu bir aile yerine artık hüzünlü bir aile vardır. Aynur gittiğinden beri evdeki hatırası olan eşyaların bile yeri değişmemiş aynı kalmıştır. Hikayenin ikinci bölümünde ev halkı gelecek olan misafir için hazırlıklar yapmıştır. Gelen misafir genç bir kızdır. Ev halkı genç kızla vakit geçirir, hasret giderir. Okuyucu gelen misafirin hikayesini burada öğrenecektir…

"Prensler elbet bir gün geri dönerler." Bu gerçeğiyle kendini hayattan soyutlayarak yaşayan masalın baş kahramanı olan ama kendini prenses olarak göremeyen bir kız. Ve masalın bir diğer baş kahramanı olan ama o kızın gözünde prens olan bir genç. Ve masalın daha ortasına bile gelemeden biten hikayeleri.

irem sancak kalbindeki huzuru ve mutluluğu sevdiklerine yormuştu ve zaten sevdikleride bunu amaçlıyordu . ama irem her gülüşünde mutluluğu tadarken kalbi her zaman bir farklı atar ve bir farklı kan pompalardı . o zaman o acılar hemen geçsede birilerin kalbinde geçmemişti ve uzun zamandırda hayatlarındaydı bu acı . Ömrü boyunca bu acı ile yaşatacaklarını düşünmüşlerdi sahi hayat ters köşeleri sevmezmiydi .... *** " Ne yani ben ölü müyüm ??? " Sorum herkesin bana bakmasına sebeb oldu . Hey ! Sorumun nesi yanlış ... *** Sarı saçları her geçen gün gittikçe güzelleşiyor gibiydi . Mavi gözlerini her kırpısında , bana değen gözleri kalbimi yerinden söküp alabilirdi . *** Bilinmeyen : duştan sonra saçlarını kurutmamamışsın Bilinmeyen : tekrar başın ağrıyacak . Bilinmeyen : kapının önüne agrı kesici koydum. Siz : kimsiniz ? Bilinmeyen : gelecekteki sevgilin **** Kitabıma bir şans verirseniz çok sevinirim . Yazın okumalık çıtır çerez bir kitaptır Gerçek ailem + texting bir kurgudur . Bölümler en az bin kelime olunca atıyorum . Diğer kurgumada beklerim .

Hayatın kaçıncı darbesiydi bu. İnsanlar hep acı, pişmanlık içinde mi yaşardı? Benim istediğim, hayal ettiğim yetişkinlik böyle değildi. Böyle olmamalıydı... Peki ya sen? Sana en ihtiyacım olduğu zamanda neredesin?

Sevdiniz kişiyle sonsuza kadar olmak istersiniz ama illa bir olay olup birbirinizden uzaklaşırsınız... 4 ana karakterimizin lise zamanımda ayrılması ve aradan 9 yıl sonra bir olay sonucu bulmalarını anlatır İki yüzbaşı bir savcı ve bir diş doktorunun hikayesi

Kapı açıldığı an içeriden ağlama seslerine eşlik olarak “Git.” dediğini duydum. Ona duyduğum özlem benim sandığım kadar değilmiş. Daha fazlasıymış. Sesini duyunca anladım. “Benim. Yiğit. Gelebilir miyim?” dediğimde bana bakmadı. Şapkamı indirdim. Ağlamasının şiddeti azalır gibi oldu. Yavaşça kafasını kaldırdı. Yutkundum. Gözlerini görünce derin bir nefes aldım. Merhaba, çocukluk özlemim. İçeriye girdim. Hızlı hızlı nefes alıp vermesi beni ne kadar korkutsa da şu an konuşarak rahatlatabilirdim sadece onu. Duvarın en köşesine, benden en uzak yere gitti. Korkuyordu benden. “Melek,” dedim tereddütle. Neden yabancı gibi bakıyorsun bana? Diz çöktüm. O adam, ben küçükken bana vurduğu zaman, ben yerde olduğum zaman ayakta dururdu ve bana çok büyük, çok güçlü gelirdi. Ve ben o zaman daha çok korkardım. Onun da böyle korkmasını istemiyordum. Özellikle de benden. Hızlı hızlı nefes almaya devam ederken bir yandan yüzünü sildi bir yandan da iç çekti. Bende derin bir nefes aldım. “Tanımıyor gibi bakıyorsun bana?” dediğimde “Tanımıyorum.” diyerek bir darbe vurdu çiçek kız. “Hiç mi?” dedim bir umut. Kaşlarım kalktı. Kafasını salladı. “Çocukken…” dediğimde gözlerini yumdu. Kafasını salladı itiraz eder bir şekilde. “Çocukluğumu hatırlamıyorum.” dedi. Yutkundum. “Kimse kıramaz sanırsın ama bazen en sevdiğine kırılırsın.” demişti bir komutanım.

"Kalbimin bir yarısı kaldı geride, bir de sen bırakma daha da yarım halde." İlham şarkısı: BTS - Home

“Bazı kadınlar gelinlikle değil, suskunlukla evlenir.” Toprak... Bazılarının ayak bastığı bir zemin, Bazılarının ise yüreğinde taşıdığı kadim bir sükûttur. Bu hikâye, o topraklarda doğan bir erkeğin – Behram’ın – sadece aşiret gelenekleriyle değil, kendi kalbinin çığlığıyla da sınandığı bir zamana aittir. Bir sesin, bir bakışın, bir kaderin ağırlığını taşıdığı Mardin’in taş sokaklarında yazılmıştır bu hikâye. O bir “Aladağ”dı. Soyadıyla değil, yüküyle yaşadı. Ve o bir “gelin”di. Bir aşiretin değil, bir kalbin eşi olmayı diledi. İki kişinin değil, üç kalbin sınandığı bu hikâyede, sevda sadece göz göze gelmekle başlamadı. Bir suskunlukla, bir yasakla, bir töreyle büyüdü. Aşkı konuşmayan, ama aşkı yaşayanların romanıdır bu. Aladağ’ın Gelini; bir aşkın değil, bir aşiretin içinde gömülen yüzlerce sözcüğün ağıtıdır. Okuyacaksan eğer... Susarak oku. Çünkü bazı aşklar, ancak sükûtla duyulur

*Yetişkin içeriktir. Bir zamanlar aynı yetimhanede büyüyen sekiz çocuk, yıllar sonra devletin en tehlikeli görevlerinde birlikte çalışan bir ekibe dönüşür. Sadakatleri kadar karanlıkları da derindir. Ancak kaybolmuş bir yüzün geri dönmesiyle dengeleri sarsan bir gerçek ortaya çıkar: Bazı anılar silinse bile, izleri yok olmaz. Şimdi, geçmişle hesaplaşma vakti. Dostlukla ihanetin, aşk ile öfkenin, görev ile vicdanın iç içe geçtiği bir hikâyede; her sır, yeni bir yara açacak.

"Yine gidiycekşinis biyoyuyum beyn" ... Evlilikleri mutlu giden ve bir bebek bekleyen Asker ile doktor çiftimizin kurulan suikast yüzünden birbirinden ayrı düştüğü bir hikaye.. Ateş herkes tarafından şehit bilinirken Deniz hafızasını kaybetmiş ve ailesini unutmuştu.. İkiliden geriye kalansa onlardan bir parça candı.. Alp anne babasından 3 yıl ayrı kalmış bir çocuk.. Biz ise onların bu zorlu süreçte birbirine olan arayışını,sevgisini, aralarındaki bağı ve aile dedikleri insanları okuyacağız🥲. ...

Aşk ve Vatan arasında tercih yapmak zorunda kalan bir bordobereli romanı

Geçmiş anıların arasında kalan ve sevdiği adamı kaybetmenin acısıni kalbinde taşıyan bir kadının çaresiz ve umutsuz hayatından.. Destan tam bir sabır..

Bazı yaralar vardır. Kapanmaya yüz tutan kapanmayan ve iz tutan yaralar bu 3 yara da bende var hepsi. 17 yıl kolay değil 17 yıl ben 17 yıl boyunca canavar bir ailede büyüdüm. Yanlış onlar beni büyütmediler ben büyümek zorunda kaldım. 17 yıl boyunca çektiğim acılar hepsi boşuna mıydı? Ben 17 yıl boyunca çektiğim acıyı tek başıma çektiğimi sanıyordum. Hâlbuki hiç tanımadığım ikizim Efe Saygın Efe de 17 yıl boyunca çektiğim acıların aynısını kalbinde yaşıyormuş. Bana bu acıları yaşatan hiç kimseyi affetmiyeceğim ama kendim için değil ikizim diğer yarımda bu acıları hissettiği için. "Abinim kızım ben senin abinim"Alp "Tabiki de sana akıl vericeğiz abiyiz biz abi" Sarp "Kim ne diyor sen abilerine karşı mı geliyorsun çiçeğim abiyiz biz abi" dedi. Doğu Diğerlerinin bir şey demesine izin vermeden bağırdım. "YETER! NE ABİYMİŞ. EYY GÜZEL ALLAH`IM BEN SENDEN BİR TANE İSTEDİM 6 TANE İSTEMEDİM Kİ"

"Baba oluyorsun!" Ailesini karşısına alarak sevmediği bir adamla evlenmişti Gazel. Bir zamanlar kalbinin ilk defa çarptığı adamı unutmak için kurduğu o yuva, sevgiyle değil sabırla ayakta kalmaya çalıştı. Yıllar boyu sustu, katlandı, çabaladı… Ama evlilik yıldönümlerinde öğrendiği ihanet, içinde tuttuğu tüm sessizliği parçaladı. Aldatıldığını gözleriyle gördüğünde, kaçacak hiçbir yer kalmamıştı. Sığındığı en yakın otel odasında geçmişinden çıkan bir hayaletle göz göze geldi: Cihan Batur. İlk görüşte âşık olduğu, ama asla “olamayacak” dediği adam. Oysa Cihan da yıllar önce başka bir kadına kalbini açmış, karşılığında sadece parayla ölçülen bir yıkım almıştı. O günden beri aşk onun için bir hayal, güven ise bir tuzaktı. Ama o gece, karşısında duran kadın başka bir şeydi. Kırık ama güçlü, sessiz ama yakıcı… Tıpkı onun gibi. Ve işte o gece, hiçbir söz vermeden, sadece bir kural koyarak birbirlerine sığındılar: sadece bir gece, sadece unutmak için. Ne geçmişin acısı konuşulacaktı, ne geleceğin belirsizliği. Fakat hayat, insanların koyduğu kurallarla hareket etmezdi. Üç ay sonra Gazel yalnız değildi. Karnında taşıdığı sır, sadece onun değil, Cihan’ın da hayatını alt üst edecek bir başlangıcın habercisiydi. Bir zamanlar bir gecede birbirlerine ait olmayı seçen iki insan, şimdi aynı güneşi bekliyordu. Çünkü bazı hikâyeler, bir gecede başlar ama bir ömür sürer. Ve bazı insanlar… birbirinin gecesinde doğan tek güneştir.

Herkesin bir mevsim olduğunu düşünen bir genç kız.

Ailesinin zoruyla model olan bir kız... O süreçte yaşadığı zorluklar... Kim bilebilirdi ki ruh eşinin bir lokanta sahibi olacağını.... Kader miydi yoksa tesadüf müydü bunu hikayenin ilerleyen zamanlarında anlamış olacağız. İyi okumalar ❤️🙌

İki eski aşık "Komiser Ve Polis Memuru" aynı yerde çalışıp bir de altlı üstlümü oturacak duyda inanma ya da inan. Çünkü Komiser Taha ve Polis Defne`nin hikayesi tamda bu. Hem iki akraba hem de iki polis ama küllerinden doğmak isteyen aşkların önünde duran sayısız engel... En büyüğü ise Taha`nın Defne için `affedemediğim` olmasıydı. Defne`nin aklından bir an bile çıkmayan ama en büyük darbesini ondan yediği Taha Defne için bir hayal kırıklığına dönüşmüştü. Çaresiz Defne sadece olanları izlemek için sustu ama ilk konuşması çok ağır olacaktı... ♧

Beyin unutsa bile kalpler asla unutmaz

Önsöz Zaman, bazı anları unutturur; bazılarını ise bir ömür boyu içimize mühürler. Kırık Saatler, işte o mühürlü anların iç sesidir. Bu satırlar; yarım kalan bakışların, söylenemeyen cümlelerin, geri dönmeyenlerin ardından duyulan özlemin, yitip giden aşkların izlerini taşır. Her şiir, içimde sessizce yürüyen bir Yusuf`un adımıdır. Gözlerimin değdiği her uzaklıkta, kalbimin içinde çatlayan bir saate rastladım. Ve her çatlakta bir şiir doğdu. Bu kitapta; ne zaman tam, ne de kalp bütündür. Ama belki tam da bu yüzden samimidir. Çünkü aşkın saati kırıldığında, zaman durur ve şiir başlar.

Sadece internette dolaşıyordum. Başıma ne gelebilirdi ki? Selam. Ben polen. Aşka inanmayan tek kızım. En azından kendi çevrem arasında. Peki sonra ne oldu biliyor musun? E oku o zaman. Çünkü ben aşka bir kere daha tövbe ettim.

Özlem ve hasret aşk şiirleri